Το φυτό δαντέλας της Queen Anne - Δαντέλα της Queen Anne και η φροντίδα του

Το φυτό δαντέλας της Βασίλισσας Άννας, επίσης γνωστό ως άγριο καρότο, είναι ένα βότανο αγριολούλουδου που βρίσκεται σε πολλές περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά ήταν αρχικά από την Ευρώπη. Ενώ στα περισσότερα μέρη το φυτό θεωρείται τώρα επεμβατικό ζιζάνιο, μπορεί πραγματικά να είναι μια ελκυστική προσθήκη στο σπίτι σε έναν κήπο με αγριολούλουδα. Σημείωση: Πριν σκεφτείτε να προσθέσετε αυτό το φυτό στον κήπο, επικοινωνήστε με το τοπικό γραφείο επέκτασης για την κατάσταση εισβολής στην περιοχή σας.

Σχετικά με το φυτό δαντέλας της Queen Anne

Δαντέλα βότανο της Βασίλισσας Άννας (Νταούκους καρότα) μπορεί να φτάσει σε ύψος ύψους περίπου 1 έως 4 πόδια (30-120 cm.). Αυτό το φυτό έχει ελκυστικό φύλλωμα σαν φτέρη και ψηλούς, τριχωτούς μίσχους που κρατούν μια πεπλατυσμένη δέσμη μικροσκοπικών λευκών λουλουδιών, με ένα μόνο σκούρο χρωματιστό floret ακριβώς έξω από το κέντρο του. Μπορείτε να βρείτε αυτές τις διετείς άνθιση κατά τη διάρκεια του δεύτερου έτους τους από την άνοιξη έως το φθινόπωρο.

Η δαντέλα της Βασίλισσας Άννας λέγεται ότι πήρε το όνομά της από τη βασίλισσα Άννα της Αγγλίας, η οποία ήταν ειδική δαντέλα. Ο θρύλος λέει ότι όταν τρυπήθηκε με μια βελόνα, μια σταγόνα αίματος έπεσε από το δάχτυλό της πάνω στη δαντέλα, αφήνοντας το σκούρο μοβ floret που βρίσκεται στο κέντρο του λουλουδιού. Το όνομα άγριο καρότο προέρχεται από το παρελθόν ιστορικό χρήσης του φυτού ως υποκατάστατο των καρότων. Ο καρπός αυτού του φυτού είναι αγκαθωτός και μπούκλες προς τα μέσα, θυμίζει τη φωλιά ενός πουλιού, που είναι ένα άλλο από τα κοινά του ονόματα.

Διαφορά μεταξύ της Queen Anne's Lace και του Poison Hemlock

Το χορτάρι της βασίλισσας Άννας μεγαλώνει από μια ρίζα, η οποία μοιάζει πολύ με ένα καρότο και είναι βρώσιμη όταν είναι νέα. Αυτή η ρίζα μπορεί να καταναλωθεί μόνη της ως λαχανικό ή σε σούπα. Ωστόσο, υπάρχει ένα παρόμοιο φυτό, το οποίο ονομάζεται αιμοκλείδι δηλητήριο (Κόνιο maculatum), το οποίο είναι θανατηφόρο. Πολλοί άνθρωποι έχουν πεθάνει τρώγοντας αυτό που νόμιζαν ότι ήταν η ρίζα καρότου του φυτού δαντέλας της Βασίλισσας Άννας. Για αυτόν τον λόγο, είναι ζωτικής σημασίας να γνωρίζουμε τις διαφορές μεταξύ αυτών των δύο φυτών, αν και είναι πιθανώς ασφαλέστερο να αποφύγετε να το φάτε εντελώς.

Ευτυχώς, υπάρχει ένας απλός τρόπος για να πεις τη διαφορά. Τόσο το στρίφωμα δηλητηρίου όσο και ο ξάδερφος του, ο μαϊντανόςAethusa cynapium) μυρίζει αηδιαστικό, ενώ η δαντέλα της Βασίλισσας Άννας μυρίζει σαν καρότο. Επιπλέον, το στέλεχος του άγριου καρότου είναι τριχωτό, ενώ το στέλεχος του δηλητηρίου στρίφωμα είναι λείο.

Δαντέλα της Βασίλισσας Άννας

Δεδομένου ότι είναι ένα φυσικό φυτό σε πολλές περιοχές, η καλλιέργεια της δαντέλας της Βασίλισσας Άννας είναι εύκολη. Ωστόσο, είναι καλή ιδέα να το φυτέψετε κάπου με επαρκή χώρο για διάδοση. Διαφορετικά, κάποιο είδος φράγματος μπορεί να είναι απαραίτητο για να διατηρηθεί το άγριο καρότο σε όρια.

Αυτό το φυτό προσαρμόζεται σε μια ποικιλία εδαφικών συνθηκών και προτιμά τον ήλιο από τη μερική σκιά. Η δαντέλα της Queen Anne προτιμά επίσης καλά στραγγιζόμενη, ουδέτερη από αλκαλικό έδαφος.

Ενώ υπάρχουν καλλιεργημένα φυτά διαθέσιμα για αγορά, μπορείτε επίσης να μαζέψετε μια χούφτα σπόρων από άγρια ​​φυτά το φθινόπωρο. Υπάρχει επίσης ένα παρόμοιο μοιάζει με φυτό που ονομάζεται λουλούδι επισκόπου (Ammi majus), το οποίο είναι πολύ λιγότερο ενοχλητικό.

Φροντίδα για το δαντέλα της βασίλισσας Άννας

Η φροντίδα για το φυτό δαντέλας της Queen Anne είναι απλή. Εκτός από το περιστασιακό πότισμα σε περιόδους ακραίας ξηρασίας, απαιτεί λίγη φροντίδα και δεν χρειάζεται λίπανση.

Για να αποφευχθεί η εξάπλωση αυτού του φυτού, τα λουλούδια δαντελλών της βασίλισσας Άννας, πριν οι σπόροι έχουν την ευκαιρία να διασκορπιστούν. Σε περίπτωση που το φυτό σας τεθεί εκτός ελέγχου, μπορεί εύκολα να σκαφτεί. Ωστόσο, θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι θα σηκώσετε ολόκληρο το στραγγαλισμό. Η διαβροχή της περιοχής εκ των προτέρων κάνει συνήθως αυτό το έργο πολύ πιο εύκολο.

Μια προσοχή που πρέπει να θυμάστε όταν μεγαλώνετε τη δαντέλα της Βασίλισσας Άννας είναι το γεγονός ότι ο χειρισμός αυτού του φυτού μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό του δέρματος ή αλλεργική αντίδραση σε υπερβολικά ευαίσθητα άτομα.