Δώρο για την κηπουρική: Είναι ο πράσινος αντίχειρας ένας μύθος;
Ενας κήπος? Η σκέψη δεν είχε ξεπεράσει το μυαλό μου. Δεν είχα ιδέα από πού να ξεκινήσω. τελικά, δεν πρέπει να γεννηθείς με έναν πράσινο αντίχειρα ή κάτι τέτοιο; Χεκ, θεώρησα τον εαυτό μου ευλογημένο αν μπορούσα να κρατήσω ένα φυτό εσωτερικού χώρου για περισσότερο από μια εβδομάδα. Φυσικά, λίγα δεν ήξερα τότε ότι ένα δώρο για την κηπουρική δεν είναι κάτι με το οποίο γεννηθήκατε, όπως ένα σημάδι γέννησης ή τα δάχτυλα. Λοιπόν, είναι ο πράσινος αντίχειρας ένας μύθος; Συνεχίστε να διαβάζετε για να μάθετε.
Μύθος του Πράσινου Αντίχειρα
Ο πράσινος αντίχειρας κηπουρική είναι ακριβώς αυτός - ένας μύθος, τουλάχιστον όπως το βλέπω. Ο καθένας μπορεί να κολλήσει ένα φυτό στο έδαφος και να το μεγαλώσει με τις σωστές συνθήκες. Στην πραγματικότητα, όλοι οι φερόμενοι κηπουροί με πράσινο αντίχειρα, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου, έχουν λίγο περισσότερο από την ικανότητα να διαβάζουν και να ακολουθούν οδηγίες, ή τουλάχιστον γνωρίζουμε πώς να πειραματιστούμε. Η κηπουρική, όπως πολλά πράγματα στη ζωή, είναι απλώς μια ανεπτυγμένη ικανότητα. και σχεδόν όλα όσα ξέρω για την κηπουρική, δίδαξα στον εαυτό μου. Η καλλιέργεια φυτών και η επιτυχία σε αυτό, για μένα, προέκυψε απλά μέσω της εμπειρίας της δοκιμής και του λάθους, μερικές φορές περισσότερο λάθος από οτιδήποτε άλλο.
Ως παιδί, συνήθιζα να ενθουσιάζομαι για τα ταξίδια μας για να επισκεφτώ τους παππούδες μου. Αυτό που θυμάμαι περισσότερο ήταν ο κήπος του παππού, γεμάτος ζουμερές, έτοιμες για επιλογή φράουλες κατά την άνοιξη. Εκείνη την εποχή, δεν πίστευα ότι κάποιος άλλος θα μπορούσε να καλλιεργήσει τα γλυκά μούρα όπως ακριβώς έκανε ο παππούς. Θα μπορούσε να μεγαλώσει σχεδόν οτιδήποτε. Αφού άρπαξα μερικά από τα νόστιμα αλίπαστα από το αμπέλι, καθόμουν με την πολύτιμη κούπαλα μου, τα βάζω στο στόμα μου ένα προς ένα, και φαντάζομαι τον εαυτό μου με έναν κήπο, όπως ο παππούς.
Φυσικά, αυτό δεν συνέβη με τον τρόπο που το περίμενα. Παντρεύτηκα μικρά και σύντομα έγινα απασχολημένος με τη δουλειά μου ως μαμά. Αλλά τα χρόνια πέρασαν και σύντομα βρέθηκα να λαχταρώ κάτι άλλο. και απροσδόκητα, ήρθε. Ένας φίλος μου ρώτησε αν θα με ενδιέφερε να βοηθήσω με το φυτώριο του. Ως ένα επιπλέον κίνητρο, θα μπορούσα να διατηρήσω μερικά από τα φυτά για να βάλω σε έναν δικό μου κήπο. Ενας κήπος? Αυτό θα ήταν μια επιχείρηση. Δεν ήμουν σίγουρος από πού να ξεκινήσω, αλλά συμφώνησα.
Γίνοντας Green Thumb Gardeners
Ένα δώρο για την κηπουρική δεν είναι εύκολο. Δείτε πώς ξεκαθάρισα τον μύθο της έννοιας κηπουρικής του πράσινου αντίχειρα:
Άρχισα να διαβάζω όσα βιβλία κηπουρικής μπορούσα. Σχεδίασα τα σχέδιά μου και πειραματίστηκα. Αλλά ακόμη και κάτω από τις καλύτερες συνθήκες, ο μεγαλύτερος κηπουρός μπορεί να αποτύχει και φάνηκα να ξεπεραστεί από καταστροφή. Χρειάστηκε λίγο καιρό πριν συνειδητοποιήσω ότι αυτές οι καταστροφές στον κήπο είναι απλά ένα φυσικό μέρος της διαδικασίας κηπουρικής. Όσο περισσότερα μαθαίνετε, τόσο περισσότερα πρέπει να μάθετε και έμαθα τον σκληρό τρόπο που η επιλογή λουλουδιών απλώς και μόνο επειδή είναι όμορφη δεν αξίζει πάντα τον κόπο. Αντ 'αυτού, πρέπει να δοκιμάσετε να επιλέξετε φυτά που είναι κατάλληλα για τον κήπο και τη συγκεκριμένη περιοχή σας. Θα πρέπει επίσης να ξεκινήσετε με τη χρήση φυτών εύκολης φροντίδας.
Όσο περισσότερο δούλευα στο νηπιαγωγείο, τόσο περισσότερο έμαθα για την κηπουρική. Όσο περισσότερα λουλούδια έπρεπε να πάρω σπίτι, τόσο περισσότερα κρεβάτια δημιούργησα. Πριν το ήξερα, αυτό το μικρό κρεβάτι είχε μετατραπεί σε σχεδόν είκοσι, όλα με διαφορετικά θέματα. Βρήκα κάτι στο οποίο ήμουν καλός, όπως και ο παππούς μου. Αναπτυσσόμουν τις ικανότητές μου και σύντομα έγινα οπαδός κήπου. Ήμουν παιδί στο παιχνίδι με χαλικώδη βρωμιά κάτω από τα νύχια μου και χάντρες ιδρώτα πάνω από τα φρύδια μου καθώς ζιζανίωνα, ποτίζω και συγκομίζω τις ζεστές, υγρές μέρες του καλοκαιριού.
Οπότε το έχετε. Η επιτυχημένη κηπουρική μπορεί να επιτευχθεί από οποιονδήποτε. Η κηπουρική αφορά τον πειραματισμό. Δεν υπάρχει πραγματικά σωστό ή λάθος. Μαθαίνετε καθώς πηγαίνετε και βρίσκετε τι σας ταιριάζει. Δεν απαιτείται πράσινος αντίχειρας ή ειδικό δώρο για κηπουρική. Η επιτυχία δεν μετράται από το πόσο μεγάλο είναι ο κήπος ή πόσο εξωτικά είναι τα φυτά. Εάν ο κήπος φέρνει τον εαυτό σας και τους άλλους χαρά, ή αν μέσα του αρέσει μια ανάμνηση, τότε το έργο σας έχει ολοκληρωθεί.
Πριν από χρόνια δεν μπορούσα να κρατήσω ζωντανό ένα φυτό εσωτερικού χώρου, αλλά μετά από δύο μόνο χρόνια πειραματισμού, ανέλαβα την πρόκληση να καλλιεργήσω τις δικές μου φράουλες. Καθώς περίμενα υπομονετικά να φτάσει η άνοιξη, ένιωσα τον ίδιο ενθουσιασμό που έκανα όταν ήμουν παιδί. Περπατώντας μέχρι το έμπλαστρο φράουλας μου, άρπαξα ένα μούρο και το έβαλα στο στόμα μου. «Μμμ, έχει γεύση όπως ο παππούς.»
Αφήστε Το Σχόλιό Σας