Ζιζάνια άγριων σταφυλιών: Πού μπορείτε να βρείτε άγρια ​​σταφύλια

Το σταφύλι καλλιεργείται για τα νόστιμα φρούτα που χρησιμοποιούνται στην οινοποίηση, χυμούς και κονσέρβες, αλλά τι γίνεται με τα άγρια ​​σταφύλια; Τι είναι τα άγρια ​​σταφύλια και τα άγρια ​​σταφύλια; Πού μπορείτε να βρείτε άγρια ​​σταφύλια; Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε περισσότερα για τα άγρια ​​σταφύλια.

Τι είναι τα άγρια ​​σταφύλια;

Τα άγρια ​​σταφύλια είναι ξυλώδη, φυλλοβόλα αμπέλια, όπως τα καλλιεργημένα σταφύλια με έντονη συνήθεια ανάπτυξης. Μερικά έχουν μήκος έως και 50 πόδια (15 μ.). Έχουν επίσης ανθεκτικά ξυλώδη ριζικά συστήματα που μπορούν να παραμείνουν για χρόνια, ένας λόγος για τον οποίο μερικοί άνθρωποι αναφέρονται στα άγρια ​​σταφύλια ως ζιζάνια.

Τα άγρια ​​σταφύλια χρησιμοποιούν έλικες για να αγκυροβολούν σε κλαδιά ή σε άλλες επιφάνειες. Ο φλοιός τους είναι γκρι / καφέ και μάλλον τεμαχισμένος. Τείνουν να μεγαλώνουν υψηλότερα και παχύτερα από τα αντίστοιχα καλλιεργημένα, αλλά ένας άλλος λόγος ονομάζονται άγρια ​​ζιζάνια σταφυλιών, αφού καλλιεργούνται ανεξέλεγκτα μπορούν να προσπεράσουν άλλα είδη φυτών.

Πού μπορείτε να βρείτε άγρια ​​σταφύλια;

Υπάρχουν δεκάδες άγρια ​​σταφύλια που βρέθηκαν σε ολόκληρη την ήπειρο, τα οποία έχουν μεγάλα, οδοντωτά, τρισδιάστατα φύλλα. Μερικά από τα πιο κοινά είδη άγριων σταφυλιών που βρίσκονται στη Βόρεια Αμερική είναι αλεπού σταφύλι (V.labruscaκαλοκαιρινό σταφύλι (V. aestivalis), και σταφύλι όχθης ποταμού (V.riparia). Όπως υποδηλώνουν τα ονόματά τους, άγρια ​​σταφύλια μπορούν να βρεθούν κατά μήκος ρευμάτων, λιμνών, δρόμων και σε ανοιχτά δάση που ανεβαίνουν δέντρα.

Αναπτύσσονται εύκολα και είναι πολύ λιγότερο δεμένοι με ασθένειες και παράσιτα από ό, τι οι καλλιεργημένες ποικιλίες σταφυλιών, καθιστώντας τους αρκετά παραγωγικούς καλλιεργητές. Ένας άλλος λόγος μπορεί να χαρακτηριστεί ως ζιζάνια άγριου σταφυλιού.

Είναι βρώσιμα τα άγρια ​​σταφύλια;

Ναι, τα άγρια ​​σταφύλια είναι βρώσιμα. Ωστόσο, να είστε προσεκτικοί ότι τρώγονται αμέσως από το αμπέλι, μπορεί να είναι λίγο ενοχλητικοί για μερικούς. Τα σταφύλια έχουν καλύτερη γεύση μετά τον πρώτο παγετό, αλλά εξακολουθούν να είναι λίγο ξινά για πολλούς ουρανίσκους. Έχουν επίσης σπόρους.

Τα άγρια ​​σταφύλια είναι ιδανικά για χυμό και παγώνουν πολύ καλά εάν δεν έχετε χρόνο ή την τάση να χυμό αμέσως. Ο χυμός είναι εξαιρετικός ζελέ. Μπορούν να μαγειρευτούν σε πιάτα και τα φύλλα είναι επίσης βρώσιμα. Γνωστά ως «dolma», τα φύλλα έχουν χρησιμοποιηθεί από καιρό στη μεσογειακή κουζίνα, γεμιστά με ρύζι, κρέας και διάφορα μπαχαρικά.

Προσδιορισμός άγριων σταφυλιών

Ενώ υπάρχουν πολλά είδη άγριου σταφυλιού, όλα μοιάζουν πολύ το ίδιο, αλλά, δυστυχώς, το ίδιο κάνουν και πολλά άλλα γηγενή αμπέλια. Μερικά από αυτά τα αμπέλια «copy-cat» είναι βρώσιμα αλλά δυσάρεστα, ενώ άλλα είναι δηλητηριώδη, οπότε η ταυτοποίηση των άγριων σταφυλιών πριν την κατάποση είναι υψίστης σημασίας.

Κατά τον εντοπισμό άγριων σταφυλιών, λάβετε υπόψη ότι το επίπεδο έχει τα μεγάλα φύλλα με τρεις λοβούς με φλέβα που εκτείνεται από το μίσχο, τον τεμαχισμό του φλοιού, τα διχαλωτά έλικες για αναρρίχηση και τα φρούτα που μοιάζουν με τα ίδια ασβεστωμένα σταφύλια, αν και μικρότερα.

Υπάρχει ένα άλλο φυτό που μοιάζει σχεδόν με το άγριο σταφύλι, το Canadianmoonseed, το οποίο είναι πολύ τοξικό. Ο διαφοροποιητικός παράγοντας εδώ είναι ότι ο καναδικός φλοιούς ΔΕΝ έχει διχαλωτά έλικες ή οδοντωτά φύλλα. Το Canadianmoonseed έχει απαλό φύλλωμα. Άλλα φυτά που πρέπει να προσέξετε περιλαμβάνουν πορσελάνη, Virginiacreeper και pokeweed (το οποίο δεν είναι καν ένα αμπέλι, αλλά όταν αναμιγνύεται σε πυκνό άλσος είναι δύσκολο να διαφοροποιηθεί).

Το μούρο πορσελάνης έχει φύλλα που μοιάζουν με σταφύλι, αλλά τα μούρα είναι μπλε και λευκά πριν από την ωρίμανση, όχι πράσινα όπως τα άγουρα σταφύλια. Η Βιρτζίνια αναρριχείται σε μωβ φρούτα το φθινόπωρο, αλλά τα φύλλα αποτελούνται από πέντε φυλλάδια με μαλακό μίσχους.