Βελόνες με κωνοφόρα που μετατρέπουν το χρώμα: Γιατί το δέντρο μου έχει αποχρωματίσει τις βελόνες

Μερικές φορές τα δέντρα κωνοφόρων θα φαίνονται πράσινα και υγιή και στη συνέχεια το επόμενο πράγμα που γνωρίζετε ότι οι βελόνες αλλάζουν χρώμα. Το προηγουμένως υγιές δέντρο είναι τώρα τυλιγμένο σε αποχρωματισμένες, καφέ βελόνες κωνοφόρων. Γιατί οι βελόνες γίνονται χρώμα; Μπορεί να γίνει τίποτα για τη θεραπεία των βελόνων βελόνας κωνοφόρων;

Βοήθεια, οι βελόνες του δέντρου μου αλλάζουν χρώμα!

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αποχρωματισμένες βελόνες. Οι βελόνες που αλλάζουν χρώμα μπορεί να οφείλονται σε περιβαλλοντικές συνθήκες, ασθένειες ή έντομα.

Ένας κοινός ένοχος είναι η ξήρανση του χειμώνα. Τα κωνοφόρα εξαφανίζονται μέσω των βελόνων τους κατά τη διάρκεια του χειμώνα, με αποτέλεσμα την απώλεια νερού. Συνήθως, δεν είναι τίποτα που δεν μπορεί να χειριστεί το δέντρο, αλλά μερικές φορές κατά τα τέλη του χειμώνα έως τις αρχές της άνοιξης όταν το ριζικό σύστημα είναι ακόμα παγωμένο, οι ζεστοί, ξηροί άνεμοι επιδεινώνουν την απώλεια νερού. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα βελόνες που αλλάζουν χρώμα.

Κανονικά, όταν η χειμερινή ζημιά φταίει για τις αποχρωματισμένες βελόνες, η βάση των βελόνων και μερικές άλλες βελόνες θα παραμείνουν πράσινες. Σε αυτήν την περίπτωση, η ζημιά είναι γενικά μικρή και το δέντρο θα ανακάμψει και θα ωθήσει τη νέα ανάπτυξη. Λιγότερο συχνά, η ζημιά είναι σοβαρή και μπορεί να χαθούν τα άκρα των κλαδιών ή ολόκληρα κλαδιά.

Στο μέλλον, για να αποφευχθούν οι καφέ βελόνες κωνοφόρων λόγω της ξήρανσης του χειμώνα, επιλέξτε δέντρα που είναι ανθεκτικά στην περιοχή σας, φυτέψτε σε καλά στραγγιζόμενο έδαφος και σε μια περιοχή προστατευμένη από τους ανέμους. Φροντίστε να ποτίζετε τα νεαρά δέντρα τακτικά το φθινόπωρο και το χειμώνα όταν το έδαφος δεν είναι παγωμένο. Επίσης, σκουπίστε γύρω από τα κωνοφόρα για να αποφύγετε τη βαθιά κατάψυξη, φροντίζοντας να κρατήσετε το προστατευτικό κάλυμμα περίπου 6 ίντσες (15 εκ.) Μακριά από τον κορμό του δέντρου.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα κωνοφόρα που αλλάζουν χρώμα το φθινόπωρο είναι φυσιολογικό καθώς ρίχνουν παλαιότερες βελόνες αντί για καινούργιες.

Πρόσθετος λόγος για το χρώμα των βελόνων

Ένας άλλος λόγος για καφέ βελόνες κωνοφόρων μπορεί να είναι η μυκητιακή νόσος Rhizosphaera kalkhoffii, που ονομάζεται επίσης Rhizosphaera βελόνα. Επηρεάζει ερυθρελάτες που αναπτύσσονται εκτός της πατρίδας τους και ξεκινά από την εσωτερική και χαμηλότερη ανάπτυξη. Το Needlecast είναι πιο συνηθισμένο στα μπλε έλατα του Κολοράντο, αλλά μολύνει όλα τα έλατα.

Οι βελόνες στις άκρες του δέντρου παραμένουν πράσινες ενώ οι παλαιότερες βελόνες κοντά στον κορμό αποχρωματίζονται. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, οι μολυσμένες βελόνες γίνονται καφέ σε μωβ και προχωρούν μέσω του δέντρου. Οι αποχρωματισμένες βελόνες πέφτουν στα μέσα του καλοκαιριού, αφήνοντας το δέντρο να φαίνεται άγονο και λεπτό.

Όπως και με άλλες μυκητιακές ασθένειες, οι πολιτιστικές πρακτικές μπορούν να αποτρέψουν την ασθένεια. Νερό μόνο στη βάση του δέντρου και αποφύγετε να βραχεί η βελόνα. Εφαρμόστε στρώμα στρώματος 3 ιντσών (7,5 εκ.) Γύρω από τη βάση του δέντρου. Οι σοβαρές λοιμώξεις μπορούν να αντιμετωπιστούν με μυκητοκτόνο. Ψεκάστε το δέντρο την άνοιξη και μετά επαναλάβετε 14-21 ημέρες αργότερα. Μια τρίτη θεραπεία μπορεί να είναι απαραίτητη εάν η λοίμωξη είναι σοβαρή.

Μια άλλη μυκητιασική νόσος, η βελόνα της βελόνας Lirula, είναι πιο διαδεδομένη στις λευκές ερυθρελάτες. Δεν υπάρχουν αποτελεσματικοί έλεγχοι μυκητοκτόνων για αυτήν την ασθένεια. Για να το διαχειριστείτε, αφαιρέστε μολυσμένα δέντρα, απολυμάνετε εργαλεία, ελέγξτε τα ζιζάνια και φυτέψτε δέντρα με επαρκή απόσταση ώστε να επιτρέψετε την καλή κυκλοφορία του αέρα.

Η σκουριά από βελόνες ερυθρελάτης είναι μια άλλη μυκητιακή ασθένεια που, όπως υποδηλώνει το όνομά της, προσβάλλει μόνο δέντρα ερυθρελάτης. Οι άκρες των κλαδιών γίνονται κίτρινες και, στα τέλη του καλοκαιριού, εμφανίζονται ανοιχτές πορτοκαλί έως λευκές προεξοχές σε μολυσμένες βελόνες που απελευθερώνουν σπόρια πορτοκαλιού σε σκόνη. Οι μολυσμένες βελόνες πέφτουν στις αρχές του φθινοπώρου. Κλαδέψτε τους βλαστούς που έχουν αρρωστήσει στα τέλη της άνοιξης, αφαιρέστε τα δέντρα που έχουν μολυνθεί σοβαρά και θεραπεύστε με μυκητοκτόνο σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή.

Βελόνες με κηλίδες με έντομα

Τα έντομα μπορεί επίσης να προκαλούν να βελτιώνουν τα χρώματα οι βελόνες. Κλίμακα βελόνας πεύκου (Chionaspis pinifoliae) η σίτιση προκαλεί κίτρινες βελόνες και έπειτα καφέ. Τα σοβαρά μολυσμένα δέντρα έχουν λίγες βελόνες και διακλαδώσεις κλαδιών, και μπορεί τελικά να πεθάνουν εντελώς.

Ο βιολογικός έλεγχος της κλίμακας περιλαμβάνει τη χρήση του σκαθάρι ή των παρασιτικών σφηκών με δύο μαχαίρια. Ενώ αυτά μπορούν να ελέγξουν την προσβολή της κλίμακας, αυτοί οι ωφέλιμοι θηρευτές συχνά σκοτώνονται από άλλα φυτοφάρμακα. Η χρήση σπρέι λαδιού κηπουρικής σε συνδυασμό με εντομοκτόνο σαπούνι ή εντομοκτόνα αποτελεί αποτελεσματικό έλεγχο.

Η καλύτερη μέθοδος για την εξάλειψη της κλίμακας είναι η χρήση σπρέι ανιχνευτή που πρέπει να ψεκάζονται δύο έως τρεις φορές σε διαστήματα 7 ημερών που αρχίζουν στα μέσα της άνοιξης και στα μέσα του καλοκαιριού. Τα συστηματικά εντομοκτόνα είναι επίσης αποτελεσματικά και πρέπει να ψεκάζονται τον Ιούνιο και πάλι τον Αύγουστο.

Το άκαρι της ερυθρελάτης είναι επιβλαβές για την υγεία των κωνοφόρων. Οι προσβολές των ακάρεων αραχνών έχουν ως αποτέλεσμα κίτρινες έως κοκκινωπές-καφέ βελόνες, συνοδευόμενες από μετάξι που βρίσκεται ανάμεσα στις βελόνες. Αυτά τα παράσιτα είναι δροσερά καιρικά παράσιτα και είναι πιο συνηθισμένα την άνοιξη και το φθινόπωρο. Συνιστάται μιτοκτόνο για τη θεραπεία της προσβολής. Ψεκάστε στις αρχές έως τα μέσα Μαΐου και ξανά στις αρχές Σεπτεμβρίου σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή.

Τέλος, οι σκαθάρια του βουνού μπορεί να είναι η αιτία των αποχρωματισμένων βελόνων. Αυτοί οι σκαθάρια γεννούν τα αυγά τους κάτω από το στρώμα του φλοιού και έτσι αφήνουν έναν μύκητα που επηρεάζει την ικανότητα του δέντρου να προσλαμβάνει νερό και θρεπτικά συστατικά. Στην αρχή, το δέντρο παραμένει πράσινο αλλά μέσα σε λίγες εβδομάδες, το δέντρο πεθαίνει και σε ένα χρόνο όλες οι βελόνες θα είναι κόκκινες.

Αυτό το έντομο έχει αποδεκατίσει μεγάλες πεύκες και αποτελεί σοβαρή απειλή για τα δάση. Στη διαχείριση των δασών, τόσο ο ψεκασμός φυτοφαρμάκων όσο και η κοπή και η καύση δέντρων έχουν χρησιμοποιηθεί για να δοκιμάσουν και να ελέγξουν την εξάπλωση του πεύκου.