Diseases Of Mountain Laurel Bushes: Τι είναι λάθος με το βουνό μου Laurel

Εάν η δάφνη του βουνού σας έχει κηλίδες φύλλων ή χλωρωτικό φύλλωμα, ίσως αναρωτιέστε: «Είναι η δάφνη μου στο βουνό άρρωστη». Όπως όλα τα φυτά, οι ορεινές δάφνες έχουν το μερίδιο των ασθενειών τους. Οι ασθένειες της ορεινής δάφνης τείνουν να είναι κυρίως μυκητιακές. Είναι σημαντικό να μάθετε τα σημάδια αυτών των ασθενειών προκειμένου να θεραπεύσετε τις άρρωστες ορεινές δάφνες το συντομότερο δυνατό και να αρπάξετε το πρόβλημα στον οφθαλμό.

Βοήθεια, τι συμβαίνει με τη δική μου δάφνη;

Ο προσδιορισμός του τι κάνει το δάφνη σας άρρωστο σημαίνει εξέταση των συμπτωμάτων του. Εάν το φύλλωμα της δάφνης σας έχει κηλίδες, ο πιθανός ένοχος είναι μια μυκητιακή ασθένεια όπως η κηλίδα των φύλλων. Υπάρχουν τουλάχιστον δώδεκα παθογόνα μυκήτων που προκαλούν κηλίδες φύλλων και για να είστε πραγματικά σίγουροι ποιος μπορεί να έχετε, θα πρέπει να δοκιμάσετε την ασθενή περιοχή από εργαστήριο.

Το σημείο των φύλλων προκαλείται όταν τα δέντρα είναι υπερβολικά γεμάτα, σκιασμένα και σε υπερβολικά υγρές περιοχές. Τα καλά νέα είναι ότι το σημείο των φύλλων συνήθως δεν προκαλεί μακροπρόθεσμη ζημιά στον θάμνο, υπό την προϋπόθεση ότι θα διαχειριστείτε το πρόβλημα.

Οι άρρωστοι ορεινές δάφνες πρέπει να κλαδεύονται και τα μολυσμένα φύλλα να απομακρύνονται. Επίσης, τσουγκράνα και καθαρίστε τα πεσμένα φύλλα και φροντίστε να ποτίζετε μόνο στη βάση (ρίζα) του φυτού για να αποφύγετε να βραχεί τα φύλλα, γεγονός που μπορεί να προωθήσει πολλές από αυτές τις ασθένειες.

Πρόσθετες ασθένειες δάφνης

Μια άλλη, πιο σοβαρή ασθένεια των δαφνών του βουνού είναι το καρκίνο της βοτρυοφωρίας. Προσβάλλει πολλά άλλα φυτά εκτός από τη δάφνη και είναι, πάλι, μια μυκητιακή ασθένεια. Τα σπόρια εισέρχονται στα φυτά μέσω τραυμάτων κλαδέματος ή άλλων κατεστραμμένων περιοχών καθώς και μέσω των φυσικών ανοιγμάτων στον φυτικό ιστό. Μόλις τα σπόρια διεισδύσουν στην περιοχή, σχηματίζεται ένα καρκίνο και, καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, ολόκληρο το κλαδί πεθαίνει πίσω.

Γενικά, αυτή η συγκεκριμένη νόσος της δάφνης προσβάλλει έναν κλάδο κάθε φορά. Το πρώτο σύμπτωμα θα είναι τα φύλλα να κυρτώ προς τα κάτω ακολουθούμενα από την εμφάνιση ενός κυκλικού καρκίνου. Τα φυτά είναι πιο επιρρεπή σε φυτοπροστατευτικά είδη όταν είναι υπό πίεση, είτε από ξηρασία, θερμότητα, βλάβη ή υπερπληθυσμό.

Δεν υπάρχει θεραπεία για αυτήν την ασθένεια, αλλά μπορεί να αντιμετωπιστεί. Σε μια ξηρή ημέρα, κλαδέψτε τα μολυσμένα κλαδιά και στη συνέχεια τα καίτε ή τα πετάτε. Αφαιρέστε το κλαδί περίπου 6-8 ίντσες (15-20 εκ.) Κάτω από το καρφί. Απολυμάνετε τις ψαλίδες κλαδέματος με διάλυμα χλωρίνης 10% μεταξύ κάθε κοπής, ώστε να μην μεταφέρετε την ασθένεια σε άλλα φυτά.

Αυτό που κάνει την ορεινή δάφνη σας να φαίνεται αιχμηρή μπορεί να μην είναι ασθένεια. Οι ορεινές δάφνες ευδοκιμούν σε καλά στραγγιζόμενα εδάφη πλούσια με οργανική ύλη και σε μερική σκιά. Τα κιτρινισμένα φύλλα (χλώρωση) μπορεί να αποτελούν ένδειξη έλλειψης σιδήρου. Αυτό είναι το αποτέλεσμα του εδάφους που είναι πολύ όξινο και μπορεί να αντιμετωπιστεί χρησιμοποιώντας μια ένωση χηλικού σιδήρου.

Τέλος, σημάδια βλάβης σε δάφνη του βουνού μπορεί να είναι σημάδια χειμερινού τραυματισμού. Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να είναι στο πίσω μέρος ή να μαυρίσουν ή να χωρίσουν το φλοιό. Ο χειμερινός τραυματισμός μπορεί να προκληθεί από υπερβολική ή πολύ αργή γονιμοποίηση, απότομες ροές θερμοκρασίας ή από παγετούς της άνοιξης. Για να αποφύγετε τον χειμώνα τραυματισμό, βαθιά νερά δάφνες πριν από το πρώτο χειμώνα πάγωμα, μην γονιμοποιήσετε στις αρχές του φθινοπώρου ή στα τέλη του καλοκαιριού, και να στρώσετε γύρω από τη βάση του φυτού για να το βοηθήσετε να διατηρήσει την υγρασία.