Πληροφορίες Sclerotium Blight: Αντιμετώπιση ενός σύκου με νόσο του Southern

Οι μυκητιακές ασθένειες είναι πιθανώς τα πιο συνηθισμένα προβλήματα σε πολλούς τύπους φυτών, τόσο σε εσωτερικούς όσο και σε εξωτερικούς χώρους. Τα σύκα με νότια νόσο έχουν τον μύκητα Sclerotium rolfsii. Προέρχεται από ανθυγιεινές συνθήκες γύρω από τη ριζική βάση του δέντρου. Η νότια νόσος των συκιών παράγει μυκητιακά σώματα κυρίως γύρω από τον κορμό. Σύμφωνα με τις πληροφορίες για το σύκο σκληρόλιου, δεν υπάρχει θεραπεία για την ασθένεια, αλλά μπορείτε να την αποτρέψετε αρκετά εύκολα.

Τι είναι το Sclerotium Blight;

Οι συκιές καλλιεργούνται για το ελκυστικό, γυαλιστερό φύλλωμά τους και τα νόστιμα, ζαχαρούχα φρούτα τους. Αυτά τα αμυδρά δέντρα είναι αρκετά προσαρμόσιμα, αλλά μπορεί να είναι θύματα ορισμένων παρασίτων και ασθενειών. Ένα από αυτά, η νότια πλημμύρα στα σύκα, είναι τόσο σοβαρή που τελικά θα οδηγήσει στην κατάρρευση του φυτού. Ο μύκητας υπάρχει στο έδαφος και μπορεί να μολύνει τις ρίζες και τον κορμό της συκιάς.

Υπάρχουν περισσότερα από 500 φυτά ξενιστές Sclerotium rolfsii. Η ασθένεια είναι πιο διαδεδομένη σε ζεστές περιοχές, αλλά μπορεί να εμφανιστεί σε όλο τον κόσμο. Τα συμπτώματα του σκλήρυνου σύκου εμφανίζονται πρώτα ως βαμβακερή, λευκή ανάπτυξη γύρω από τη βάση του κορμού. Μικρά, σκληρά, κιτρινωπά-καφέ φρούτα σώματα είναι ορατά. Αυτά ονομάζονται σκληρότια και ξεκινούν λευκά, σκουραίνουν με την πάροδο του χρόνου.

Τα φύλλα θα μαραθούν και μπορεί να εμφανίσουν σημάδια του μύκητα. Ο μύκητας θα μπει στο ξύλλιο και το φλόισμα και ουσιαστικά θα περιβάλλει το δέντρο, σταματώντας τη ροή των θρεπτικών ουσιών και του νερού. Σύμφωνα με πληροφορίες για το σύκο σκληρόλιου, το φυτό αργά θα λιμοκτονήσει.

Αντιμετώπιση της νόσου του Νότου στα σύκα

Το Sclerotium rolfsii βρίσκεται σε καλλιέργειες αγρών και οπωρώνων, καλλωπιστικών φυτών, ακόμη και χλοοτάπητα. Είναι κατά κύριο λόγο μια ασθένεια ποώδους φυτών, αλλά, περιστασιακά, όπως στην περίπτωση του Ficus, μπορεί να μολύνει ξυλώδη φυτά. Ο μύκητας ζει στο χώμα και διαχειμάζει σε υπολείμματα φυτών, όπως πεσμένα φύλλα.

Τα σκληρότια μπορούν να μετακινηθούν από φυτό σε φυτό με άνεμο, πιτσίλισμα ή μηχανικά μέσα. Κατά τα τέλη της άνοιξης, τα σκληρότια παράγουν υφές, οι οποίες διεισδύουν στον ιστό του σύκου. Το μυκηλιακό χαλί (λευκό, βαμβακερή ανάπτυξη) σχηματίζεται μέσα και γύρω από το φυτό και το σκοτώνει αργά. Οι θερμοκρασίες πρέπει να είναι ζεστές και οι συνθήκες να είναι υγρές ή υγρές για να μολύνουν τα σύκα με νόσο.

Μόλις εμφανιστούν τα συμπτώματα του σκλήρου, δεν υπάρχει τίποτα που μπορείτε να κάνετε και συνιστάται να αφαιρεθεί και να καταστραφεί το δέντρο. Αυτό μπορεί να φαίνεται δραστικό, αλλά το δέντρο θα πεθάνει ούτως ή άλλως και η παρουσία του μύκητα σημαίνει ότι μπορεί να συνεχίσει να παράγει σκληροτία που θα μολύνει άλλα φυτά κοντά.

Η σκληρωτία μπορεί να επιβιώσει στο έδαφος για 3 έως 4 χρόνια, πράγμα που σημαίνει ότι είναι παράλογο να φυτέψετε τυχόν ευαίσθητα φυτά στην περιοχή για αρκετό καιρό. Τα υποκαπνιστικά εδάφους και η απολύμανση μπορεί να έχουν κάποια επίδραση στη θανάτωση του μύκητα. Το βαθύ όργωμα, η επεξεργασία ασβέστη και η απομάκρυνση των παλαιών φυτικών υλικών είναι επίσης αποτελεσματικοί τρόποι καταπολέμησης του μύκητα.