Έλεγχος μαρασμού μελιτζάνας Verticillium: Αντιμετώπιση της μαρασμού Verticillium μελιτζάνας

Το μαλάκιο Verticillium είναι ένα κοινό παθογόνο σε πολλές ποικιλίες φυτών. Έχει πάνω από 300 οικογένειες υποδοχής, που εκτείνονται εδώδιμα, διακοσμητικά και αειθαλή. Η μαλάκωση μελιτζάνας βερτιλίσιο είναι καταστροφική για τη σοδειά. Τα φυτά στην οικογένεια του νυχτερινού, όπως ντομάτες, μελιτζάνες και πατάτες επηρεάζονται αρνητικά. Τα συμπτώματα μιμούνται εκείνα πολλών άλλων ασθενειών, επομένως είναι σημαντικό να τα γνωρίζουμε πλήρως και να κάνουμε μια ακριβή διάγνωση.

Συμπτώματα για μελιτζάνες με μαλάκιο Verticillium

Το βερτιλίσιο μαραμένο στις μελιτζάνες προκαλείται από μύκητα που ζει και διαχειμάζει στο έδαφος για χρόνια. Εμφανίζεται όχι μόνο σε νυχτερινά σκιά, αλλά και σε αγγούρια, αειθαλή, βότανα, ανθισμένα στολίδια και ακόμη και σε δέντρα. Η ασθένεια προσβάλλει αγγειακό ιστό, διαταράσσοντας την κίνηση θρεπτικών ουσιών και νερού. Με την πάροδο του χρόνου, το φυτό θα παραμείνει αναισθητοποιημένο, δεν θα παράγει χρήσιμα φρούτα και τελικά θα πεθάνει. Το φυτικό υλικό εξακολουθεί να είναι πολύ μεταδοτικό και πρέπει να καταστραφεί αντί να πάει στο σωρό κομποστοποίησης.

Το κιτρίνισμα, οι μαραμένες μελιτζάνες είναι το πρώτο σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά. Τα νεαρά φυτά ματαιώνονται με φύλλα που είναι πολύ μικρά και κιτρινωπά πράσινα. Η ασθένεια μπορεί να εκτοξευτεί στα φύλλα, πράγμα που σημαίνει ότι εκείνοι που βρίσκονται πιο κοντά στη γραμμή του εδάφους είναι γενικά πρώτοι που εμφανίζουν σημάδια μόλυνσης. Τα φύλλα ξεθωριάζουν στις άκρες, κυλούν προς τα μέσα και τελικά γίνονται καφέ και στεγνά. Η ασθένεια θα εξελιχθεί σε άλλα φύλλα και μίσχους, και τέλος στο ριζικό σύστημα.

Ο μύκητας παράγει μια τοξίνη που αφαιρεί το αγγειακό σύστημα, εμποδίζοντας την κίνηση του νερού. Σε αντίθεση με το σάπιο φουσάριο, τα κίτρινα και τη βακτηριακή βρωμιά, το verticillium προτιμά να παραμείνει σε εύκρατες περιοχές όπου το έδαφος είναι δροσερό. Η αγγειακή ραβδώσεις στα φύλλα και τους μίσχους μπορεί να βοηθήσει στη διαφοροποίηση της μαλάκωσης μελιτζάνας από άλλες κοινές ασθένειες.

Πρόληψη της βλάστησης του Verticillium στις μελιτζάνες

Ο ετήσιος καθαρισμός είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος μείωσης της πιθανότητας επανεμφάνισης. Το παλιό φυτικό υλικό είναι ένας ξενιστής για το παθογόνο και πρέπει να καταστραφεί. Η περιστροφή των καλλιεργειών μπορεί να είναι επωφελής, ειδικά με τους ξενιστές. Κρατήστε τα ζιζάνια έξω από την περιοχή, καθώς μερικά είναι επίσης ξενιστές της νόσου.

Όπως πάντα, αποφύγετε τη μόλυνση των πεδίων με το πλύσιμο των ελαστικών και τον καθαρισμό εργαλείων και άλλου εξοπλισμού. Η απομόνωση μιας περιοχής του εδάφους μπορεί επίσης να ελέγξει τον μύκητα.

Εάν είναι δυνατόν, κρατήστε ανθεκτικές ποικιλίες. Αυτά θα φέρουν την ένδειξη "V" στο πακέτο σπόρου. Οι ποικιλίες «Classic» και «Epic» φαίνεται να έχουν καλή αντίσταση στην ασθένεια.

Θεραπείες για μελιτζάνες

Δυστυχώς, δεν υπάρχουν εύχρηστα χημικά για ψεκασμό στο κρεβάτι ή στο χωράφι του κήπου σας. Μετά από δοκιμές για να βεβαιωθεί ότι η ασθένεια προκαλείται πραγματικά από το verticillium, οι εξουσιοδοτημένοι εφαρμοστές πρέπει να χειρίζονται τις συνιστώμενες χημικές ουσίες. Ένα υποκαπνιστικό εδάφους είναι η πιο κοινή εφαρμογή.

Το μυκητοκτόνο, το βενζύλιο, έχει αποδειχθεί ότι είναι χρήσιμο ως εμβάπτιση μεταμόσχευσης για τη μείωση της μόλυνσης, αλλά είναι χρήσιμο μόνο αρχικά και δεν μπορεί να προστατεύσει τις ρίζες αφού το φυτό εισέλθει σε μολυσμένο έδαφος.

Οι μελιτζάνες με βλάστηση στο βιτσίλιο είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Ακόμα καλύτερα είναι προληπτικά μέτρα όπως ανθεκτικές ποικιλίες, πρακτικές υγιεινής, αποστειρωμένο έδαφος και απομάκρυνση ξενιστών.