Υπερβολικά χειμώνα Staghorn φτέρες: Αυξανόμενες Staghorn φτέρες το χειμώνα

Οι φτέρες Staghorn είναι όμορφα φυτά δείγματος που μπορούν να είναι υπέροχα κομμάτια συνομιλίας. Δεν είναι καθόλου παγωμένοι ανθεκτικά, οπότε πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή από τους περισσότερους κηπουρούς για να διασφαλιστεί ότι θα επιβιώσουν το χειμώνα και θα έχουν την ευκαιρία να φτάσουν σε αυτό το επιβλητικό μέγεθος που είναι γνωστό ότι επιτυγχάνουν. Ως επί το πλείστον, δεν τους αρέσουν ακόμη και οι δροσερές θερμοκρασίες και συχνά πρέπει να υπερχειλίζονται σε εσωτερικούς χώρους. Συνεχίστε να διαβάζετε για να μάθετε περισσότερα σχετικά με την προστασία του χειμώνα από φτέρη staghorn και πώς να αντιμετωπίσετε τη φτέρη staghorn κατά τη διάρκεια του χειμώνα.

Πώς να αντιμετωπίσετε μια φτέρη Staghorn κατά τη διάρκεια του χειμώνα

Κατά κανόνα, οι φτέρες staghorn δεν είναι καθόλου ανεκτικές σε κρύες θερμοκρασίες. Υπάρχουν μερικές εξαιρέσεις, όπως η ποικιλία bifurcatum που μπορεί να επιβιώσει σε θερμοκρασίες τόσο χαμηλές όσο 30 F. (1 C.). Οι περισσότερες φτέρες staghorn ευδοκιμούν σε θερμές έως ζεστές θερμοκρασίες και θα αρχίσουν να αποτυγχάνουν σε περίπου 55 F (13 C.). Θα πεθάνουν σε ή υψηλότερες θερμοκρασίες κατάψυξης εάν δεν έχουν επαρκή προστασία.

Οι κηπουροί στη ζώνη 10, για παράδειγμα, μπορεί να είναι σε θέση να διατηρήσουν τα φυτά τους σε εξωτερικούς χώρους όλο το χειμώνα, εάν βρίσκονται σε προστατευμένη περιοχή, όπως κάτω από την οροφή μιας βεράντας ή τον θόλο ενός δέντρου. Εάν οι θερμοκρασίες είναι πιθανό να πέσουν κοντά στην κατάψυξη, ωστόσο, η υπερανάπτυξη των φτερών staghorn σημαίνει ότι τους φέρνει σε εσωτερικό χώρο.

Καλλιέργεια Staghorn φτέρες το χειμώνα

Η χειμερινή φροντίδα Staghorn φτέρη είναι σχετικά απλή. Τα φυτά αδρανοποιούνται το χειμώνα, πράγμα που σημαίνει ότι αυξάνεται αργά, ένα φύλλο ή δύο μπορεί να πέσουν και, στην περίπτωση ορισμένων ποικιλιών, τα βασικά φύλλα γίνονται καφέ. Αυτό είναι φυσιολογικό και το σημάδι ενός απόλυτα υγιούς φυτού.

Διατηρήστε το φυτό σε σημείο που δέχεται έντονο αλλά έμμεσο φως και νερό λιγότερο συχνά από ό, τι κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, μόνο μία φορά κάθε λίγες εβδομάδες.