Προβλήματα φυτών καλαμποκιού: Λόγοι που ένα φυτό καλαμποκιού είναι μαραμένο

Εάν έχετε μαραμένα φυτά καλαμποκιού, η πιο πιθανή αιτία είναι περιβαλλοντική. Προβλήματα φυτών καλαμποκιού, όπως η μαρασμό μπορεί να είναι το αποτέλεσμα ροών θερμοκρασίας και άρδευσης, αν και υπάρχουν ορισμένες ασθένειες που προσβάλλουν φυτά καλαμποκιού που μπορεί να οδηγήσουν και σε μαραμένα φυτά αραβοσίτου.

Περιβαλλοντικές αιτίες μαρασμού των μίσχων καλαμποκιού

Θερμοκρασία - Το καλαμπόκι ευδοκιμεί σε θερμοκρασίες μεταξύ 68-73 F. (20-22 C.), αν και η βέλτιστη θερμοκρασία κυμαίνεται κατά τη διάρκεια της σεζόν και μεταξύ θερμοκρασίας ημέρας και νύχτας. Το καλαμπόκι μπορεί να αντέξει σε σύντομα κρύα χτυπήματα (32 F./0 C.), ή εκτοξεύσεις θερμότητας (112 F./44 C.), αλλά μόλις η θερμοκρασία πέσει στους 41 F. (5 C.), η ανάπτυξη επιβραδύνεται σημαντικά. Όταν οι θερμοκρασίες είναι πάνω από 95 F. (35 C.), η επικονίαση μπορεί να επηρεαστεί και το άγχος της υγρασίας είναι πιο πιθανό να επηρεάσει το φυτό. το αποτέλεσμα είναι ένα φυτό καλαμποκιού που είναι μαραμένο. Φυσικά, αυτό το πρόβλημα μπορεί να διορθωθεί παρέχοντας επαρκή άρδευση σε περιόδους υψηλής θερμότητας και ξηρασίας.

Νερό - Το καλαμπόκι απαιτεί περίπου 1/4 ίντσα νερού την ημέρα κατά τη διάρκεια της περιόδου ανάπτυξης για βέλτιστη παραγωγή και αυξάνει κατά τη διάρκεια της επικονίασης Κατά τη διάρκεια περιόδων έντασης υγρασίας, το καλαμπόκι δεν είναι σε θέση να απορροφήσει τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται, αφήνοντάς το εξασθενημένο και ευαίσθητο σε ασθένειες και προσβολή εντόμων. Η πίεση του νερού κατά τη διάρκεια των βλαστικών σταδίων ανάπτυξης μειώνει την επέκταση των βλαστοκυττάρων και των φύλλων, με αποτέλεσμα όχι μόνο μικρότερα φυτά, αλλά συχνά μαραίνουν τους μίσχους του καλαμποκιού. Επίσης, το άγχος υγρασίας κατά τη διάρκεια της επικονίασης θα μειώσει την πιθανή απόδοση, καθώς διακόπτει τη γονιμοποίηση και μπορεί να προκαλέσει μείωση έως και 50%.

Άλλοι λόγοι για μαραμένα φυτά καλαμποκιού

Υπάρχουν δύο ασθένειες που θα οδηγήσουν επίσης σε ένα φυτό καλαμποκιού που μαραίνεται.

Η βακτηριακή βούληση του Stewart - Η κηλίδα των φύλλων του Stewart ή η βακτήρια του Stewart προκαλείται από το βακτήριο Erwinia stewartii που απλώνεται μεταξύ του χωραφιού μέσω των σκαθών ψύλλων. Το βακτήριο διαχειμάζει στο σώμα του σκαθάρι ψύλλων και την άνοιξη καθώς τα έντομα τρέφονται με τους μίσχους, εξαπλώνουν την ασθένεια. Οι υψηλές θερμοκρασίες αυξάνουν τη σοβαρότητα αυτής της λοίμωξης. Τα αρχικά συμπτώματα επηρεάζουν τους ιστούς των φύλλων προκαλώντας ακανόνιστες ραβδώσεις και κιτρίνισμα ακολουθούμενες από μαρασμό των φύλλων και τελικά οι μίσχοι σαπίζουν.

Η κηλίδα των φύλλων του Stewart εμφανίζεται σε περιοχές όπου οι χειμερινές θερμοκρασίες είναι ήπιες. Οι κρύοι χειμώνες σκοτώνουν τον σκαθάρι ψύλλων. Σε περιοχές όπου το Stewart's blight αποτελεί πρόβλημα, αναπτύξτε ανθεκτικά υβρίδια, διατηρήστε ανόργανη διατροφή (υψηλά επίπεδα καλίου και ασβεστίου) και, εάν χρειάζεται, ψεκάστε με ένα συνιστώμενο εντομοκτόνο.

Η βακτηριακή μαλάκωση και η αίσθηση των φύλλων - Μια άλλη ασθένεια που προκαλείται από το βακτήριο ονομάζεται βακτηριακή βρωμιά και φούσκωμα των φύλλων, που ονομάζεται έτσι επειδή προκαλεί μαρασμό και φλεγμονή. Η λεύκανση των φύλλων είναι το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα, αλλά μπορεί επίσης να έχει μια συστηματική φάση μαρασμού όπου το βακτήριο μολύνει το αγγειακό σύστημα, οδηγώντας σε ένα μαραμένο φυτό καλαμποκιού και ενδεχομένως σήψη μίσχων.

Το βακτήριο ξεχειμωνιάζει σε μολυσμένα υπολείμματα. Ένας τραυματισμός στα φύλλα του καλαμποκιού, όπως αυτός που προκαλείται από χαλάζι ή ισχυρούς ανέμους, επιτρέπει στα βακτήρια να εισέλθουν στο σύστημα των φυτών. Προφανώς, για τον έλεγχο της εξάπλωσης αυτής της ασθένειας, είναι σημαντικό είτε να ξυπνήσετε και να απορρίψετε σωστά τα φυτικά υπολείμματα είτε μέχρι αρκετά βαθιά για να ενθαρρύνετε την αποσύνθεση. Η διατήρηση της περιοχής χωρίς ζιζάνια θα μειώσει επίσης τις πιθανότητες μόλυνσης. Επίσης, οι περιστρεφόμενες καλλιέργειες θα μειώσουν την επίπτωση του βακτηρίου.