Growing Malted Barley - Πώς να καλλιεργήσετε κριθάρι μπύρας στο σπίτι

Εδώ και χρόνια, οι μικροβιομηχανίες μικρών παρτίδων έχουν κυριαρχήσει υπέρτατοι, ενθουσιώδεις λάτρεις της μπύρας με τη σκέψη να κάνουν το δικό τους μικρό ζυθοποιείο. Σήμερα, υπάρχουν πολλά κιτ παρασκευής μπύρας στην αγορά, αλλά γιατί να μην το κάνετε ένα βήμα παραπέρα αναπτύσσοντας το δικό σας βύνη κριθάρι. Στην πραγματικότητα, η διαδικασία παρασκευής μπύρας ξεκινά με τη συγκομιδή κριθαριού για μπύρα και στη συνέχεια με βύνη. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε πώς να καλλιεργείτε και να συγκομίζετε βύνη μπύρας κριθάρι.

Καλλιέργεια βύνης κριθαριού για μπύρα

Το κριθάρι βύνης έρχεται σε δύο ποικιλίες, δύο σειρές και έξι σειρές, οι οποίες αναφέρονται στον αριθμό σειρών σιτηρών στο κεφάλι του κριθαριού. Το Six-rowbarley είναι πολύ μικρότερο, λιγότερο αμυλούχο και πιο ενζυματικό από ό, τι οι δύο σειρές και χρησιμοποιείται για την παραγωγή πολλών αμερικανικού τύπου μικροβιομηχανιών. Το κριθάρι δύο σειρών είναι πτητικό και αμυλούχο και χρησιμοποιείται για μπύρες all-malt.

Κάποτε ήταν ότι οι έξι σειρές καλλιεργήθηκαν πιο συχνά στην Ανατολική Ακτή και στο Midwest, ενώ οι δύο σειρές καλλιεργήθηκαν στο ήπιο Ειρηνικό Βορειοδυτικό και το Great Plains. Σήμερα, υπάρχουν όλο και περισσότερες δύο σειρές barleysgrown σε όλη τη χώρα λόγω της εισαγωγής νέων ποικιλιών.

Εάν σας ενδιαφέρει να καλλιεργήσετε κριθάρι βύνης, ξεκινήστε να μιλάτε στην τοπική επέκταση συνεργασίας για πληροφορίες σχετικά με τους τύπους κριθαριού που ταιριάζουν καλύτερα στην περιοχή σας. Επίσης, πολλές μικρότερες, τοπικές εταιρείες σπόρων δεν θα έχουν μόνο πληροφορίες αλλά και σπόρους προσαρμοσμένους στην περιοχή.

Πώς να καλλιεργήσετε κριθάρι μπύρας

Η καλλιέργεια και η συγκομιδή βύνης κριθαριού για μπύρα είναι αρκετά απλή. Το πρώτο βήμα, αφού επιλέξετε τους σπόρους σας, φυσικά, είναι η προετοιμασία του κρεβατιού. Το κριθάρι του αρέσει ένα λεπτό σπορόφυτο που αποτελείται από αργιλώδες έδαφος με χαμηλό pH σε πλήρες ηλιακό φως. Τα πάει καλά σε φτωχά εδάφη, αλλά χρειάζεται φωσφόρο και κάλιο, οπότε αν χρειαστεί, τροποποιήστε το έδαφος με φωσφορικό φωσφορικό άλας και χόρτα. Δοκιμάστε το έδαφος για να αναλύσετε επαρκώς τα συστατικά του εδάφους σας εκ των προτέρων.

Μόλις το έδαφος μπορεί να εφαρμοστεί την άνοιξη, σκάψτε το οικόπεδο και προετοιμάστε το έδαφος. Η ποσότητα σπόρου προς σπορά εξαρτάται από την ποικιλία, αλλά ένας κανόνας είναι μια λίβρα (κάτω από ½ κιλό) σπόρου για κάθε 500 τετραγωνικά πόδια (46 τετραγωνικά μέτρα).

Ο ευκολότερος τρόπος για να σπείρετε τους σπόρους είναι να τους διασκορπίσετε (μετάδοση). Προσπαθήστε να διαδώσετε τους σπόρους όσο το δυνατόν πιο ομοιόμορφα. Αυτό μπορεί να γίνει με το χέρι ή με ένα σπαρτικό εκπομπής. Μόλις μεταδοθεί ο σπόρος, σκουπίστε τον τόσο καλά ώστε τα πουλιά να έχουν λιγότερες πιθανότητες να το βρουν.

Τα περισσότερα κριθάρι έξι σειρών είναι αρκετά ανθεκτικά στην ξηρασία, αλλά το samec δεν μπορεί να ειπωθεί για δύο σειρές. Κρατήστε το κριθάρι δύο σειρών υγρό. Διατηρήστε την περιοχή γύρω από την καλλιέργεια όσο το δυνατόν πιο ελεύθερα ζιζάνια. Τα ζιζάνια φιλοξενούν παράσιτα και ασθένειες που μπορούν να επηρεάσουν την καλλιέργεια.

Πώς να συγκομίζετε κριθάρι βύνης

Το κριθάρι είναι έτοιμο για συγκομιδή περίπου 90 ημέρες από τη φύτευση. Σε αυτό το σημείο, το άχυρο θα είναι χρυσό και ξηρό και ένας ξεφλουδισμένος πυρήνας θα είναι δύσκολο να οδοντωθεί με ένα νύχι.

Χρησιμοποιήστε ένα ελαφρύ δρεπάνι ή ακόμη και ψαλίδια κήπου για να μαζέψετε το σιτάρι. Καθώς κόβετε το σιτάρι, τοποθετήστε το σε δεσμίδες με τα κεφάλια στραμμένα προς τον ίδιο τρόπο και δέστε τα σε θηκάκια. Συγκεντρώστε 8-10 από αυτά τα δεμένα δέματα και αφήστε τα να στεγνώσουν, με τα περισσότερα όρθια και μερικά τοποθετημένα στην κορυφή. Αφήστε τα να στεγνώσουν στον ήλιο για μία ή δύο εβδομάδες.

Μόλις στεγνώσει το σιτάρι, ήρθε η ώρα να το αλώνουμε, πράγμα που σημαίνει ότι χωρίζει το σιτάρι από το άχυρο. Υπάρχουν αρκετές μέθοδοι. Παραδοσιακά, χρησιμοποιήθηκε ένα flail, αλλά μερικοί άνθρωποι χρησιμοποιούν μια λαβή σκούπας, ένα πλαστικό ρόπαλο του μπέιζμπολ ή ακόμη και ένα σκουπιδοτενεκέ ως μηχανή αλώνισμα. Όσο κι αν επιλέξετε να φτάσετε στο αλώνι, ο στόχος είναι να διαχωρίσετε το σιτάρι από το awns, το φλοιό και το άχυρο.

Τώρα ήρθε η ώρα για βύνη. Αυτό περιλαμβάνει τον καθαρισμό και τη στάθμιση του κόκκου, και στη συνέχεια το μούλιασμα όλη τη νύχτα. Στραγγίξτε το σιτάρι και κρατήστε το καλυμμένο με ένα υγρό πανί ενώ βλασταίνει σε ένα σκοτεινό δωμάτιο με θερμοκρασία περίπου 50 F. (10 C.). Ανακατέψτε το μερικές φορές την ημέρα.

Μέχρι τη δεύτερη ή την τρίτη ημέρα, λευκά ριζικά θα σχηματιστούν στο αμβλύ άκρο του κόκκου και το ακροσπόριο, ή θα πυροβοληθεί, μπορεί να δει να αναπτύσσεται κάτω από το δέρμα του κόκκου. Όταν το ακροφύριο είναι όσο το σιτάρι, είναι πλήρως τροποποιημένο και ήρθε η ώρα να σταματήσει η ανάπτυξή του. Μεταφέρετε το σιτάρι σε μεγάλο μπολ και κρατήστε το καλυμμένο για λίγες μέρες. Αυτό περιορίζει το οξυγόνο στο άκρο και αναστέλλει την ανάπτυξή του. Γυρίστε τους κόκκους μία φορά την ημέρα.

Όταν οι κόκκοι σταματούν να μεγαλώνουν, ήρθε η ώρα να τα φτιάξετε. Μικρές ποσότητες δημητριακών μπορούν να αφαιρεθούν, να στεγνώσουν στο φούρνο στη χαμηλότερη θερμοκρασία, σε αφυγραντήρα ή σε μια ζύμη. Μερικές λίβρες σιτηρών θα στεγνώσουν πλήρως στο theoven σε 12-14 ώρες περίπου. Η βύνη είναι στεγνή όταν ζυγίζει το ίδιο όπως και πριν ξεκινήσετε να το καθαρίζετε.

Αυτό είναι. Τώρα είστε έτοιμοι να χρησιμοποιήσετε το κριθάρι με βύνη και να δημιουργήσετε ένα αριστοτεχνικό μπύρα που σίγουρα θα εντυπωσιάσει τους φίλους σας όχι μόνο επειδή έχετε μπύρα μόνοι σας, αλλά και επειδή μεγαλώσατε και βύνησε το κριθάρι.