Διαφορετικά είδη Needlegrass: Συμβουλές για την καλλιέργεια φυτών Needlegrass

Send

Η καλλιέργεια φυσικών φυτών είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για τη διατήρηση του νερού και τη λιγότερη εξάρτηση από φυτοφάρμακα και ζιζανιοκτόνα. Το Needlegrass είναι εγγενές στη Βόρεια Αμερική και παρέχει σημαντική τροφή για πολλά πουλιά και ζώα. Είναι επίσης χρήσιμο ως διακοσμητικό με χαριτωμένες κεφαλές σπόρου και λεπτά, αψιδωτά φύλλα. Η καλλιέργεια φυτών βελόνας στον κήπο συμβάλλει επίσης στη μείωση της συντήρησης, καθώς αυτο-φροντίζονται μόλις καθιερωθούν. Δείτε ποιο είναι κατάλληλο για τις ανάγκες του κήπου σας.

Τι είναι το Needlegrass;

Το Needlegrass αναπτύσσεται στις αρχές της σεζόν και διατηρεί το πράσινο στην δροσερή περίοδο. Είναι ένα πολυετές μακρόβιο πολύ βραβείο για την πρόληψη της διάβρωσης. Χρησιμοποιείται επίσης για την αποκατάσταση των εξαντλημένων χώρων πρασίνου. Το γρασίδι παρέχει κάλυψη για πολλά ζώα και έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες όταν καταναλώνεται στις αρχές της σεζόν.

Υπάρχουν ακόμη και πολλές ποικιλίες φυτών βελόνας που βρίσκονται σε διαφορετικά ονόματα γένους με εξαιρετικά διακοσμητικά χαρακτηριστικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στον κήπο, όπως:

Achnatherum
Αριστίδα
Εσπεροσίπα
Νασέλλα
Στίπα
Τριάφης

Ο όρος «Needlegrass» προέρχεται από το εξαιρετικά λεπτό γρασίδι, που ονομάζεται επίσης speargrass ή wiregrass. Αναφέρεται επίσης στις κοντές άκαμπτες τρίχες στο φύλλωμα που μπορεί να ερεθίσει το δέρμα. Σχεδόν όλες οι περιοχές της Βόρειας Αμερικής μπορούν να καλέσουν τουλάχιστον ένα ή περισσότερα είδη ιθαγενή. Τα φυτά είναι δροσερή εποχή, συσσωρεύοντας πολυετή φυτά. Αναπτύσσονται οπουδήποτε από 6 έως 60 ίντσες (15 έως 150 εκ.) Ύψος, με ινώδη ριζικά συστήματα και καλοκαιρινά φυτά λουλουδιών που ακολουθούνται από ενδιαφέρουσες και θρεπτικές κεφαλές.

Ποικιλίες φυτών Needlegrass

Επειδή υπάρχουν διάφορα είδη βελόνας σε διαφορετικά γένη, μπορεί να είναι δύσκολο να εντοπιστούν μεμονωμένα δείγματα. Μια ένδειξη έρχεται με τη μορφή της τοποθεσίας τους. Μερικά είναι θερμότερα φυτά εποχής όπως το βελόνα του Τέξας, ενώ άλλα ζουν σε αλπικές τοποθεσίες όπως το μωβ βελόνα. Ακόμα άλλοι, όπως η Χιλή βελόνα, προέρχονται από την Αυστραλία.

Παρακάτω είναι μερικές από τις πιο κοινές ποικιλίες φυτών βελόνας:

Μωβ βελόνα (Nassella pulchra) - Πιθανώς το πιο συνηθισμένο και διαδεδομένο, αυτή η βελόνα έχει ανοιχτό μοβ σπόρους και βρίσκεται στην Καλιφόρνια. Υπάρχουν δύο άλλα γηγενή φυτά Nassella που ονομάζονται βελόνα, τα οποία δεν αναγνωρίζονται σωστά.

Βελόνα του Letterman (Achnatherum επιστολέςii) - Βρίσκεται σε ορεινές και δασικές τοποθεσίες, αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό ζωοτροφές για μουλάρια, γοπχερ και τζακράμπ. Αυτή η ποικιλία έχει ανοιχτόχρωμη κρέμα.

Βελόνα στο Τέξας (Nassella leucotricha) - Βρίσκεται στις πεδιάδες του Νότιου Τέξας, αυτή η ποικιλία με βελόνες έχει ελκυστικές λευκές κεφαλές.

Πράσινο βελόνα (Stipa viridula- - Εγγενής στις βόρειες Μεγάλες Πεδιάδες, η πράσινη βελόνα χρησιμοποιείται συνήθως σε βοσκότοπους ανοιχτής εμβέλειας. Παρά το όνομά του, έχει κίτρινα κεφάλια.

Η βελόνα του Thurber (Stipa thurberiana) - Οι ημιρινείς περιοχές του βορειοδυτικού και του Καναδά θα βρείτε μια ποικιλία από βελόνες που έχουν μωβ κεφάλια - το όνομά της είναι Thurber.

Η βελόνα του λεμονιού (Λεμόνι Achnatherum) - Πιο συχνά βρίσκεται σε βόρεια και δυτική Καλιφόρνια, Μοντάνα, Γιούτα, Αριζόνα και Βρετανική Κολομβία, αυτός ο τύπος έχει μεγάλες καφετιές κεφαλές που είναι το αγαπημένο των πουλιών.

Έρημο βελόνα (Achnatherum speciosa- Εγγενής στις ερήμους του Mojave και του Κολοράντο, η έρημος βελόνα κάποτε ήταν το αγαπημένο φαγητό των αυτόχθονων ανθρώπων. Τρώγονται μίσχοι και σπόροι. Παράγει λευκά σπέρματα.

Καλλιέργεια φυτών βελόνας

Οι περισσότερες ποικιλίες ευδοκιμούν στις ζώνες 5 έως 10 του Υπουργείου Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών με μικρή παρέμβαση. Τα νέα φυτά πρέπει να διατηρούνται υγρά. Μόλις εγκατασταθούν, τα φυτά φιλοξενούν αρκετή ξηρασία.

Εκτός από τα άγρια ζώα που βόσκουν στο φυτό, έχει λίγα προβλήματα παρασίτων ή ασθενειών. Τα φυτά χρειάζονται πλήρη ήλιο, καλή αποστράγγιση και μέση γονιμότητα του εδάφους.

Κόψτε τα φυτά στις αρχές της άνοιξης. Χωρίστε τα χόρτα κάθε 3 χρόνια για να βελτιώσετε την ανάπτυξη και την εμφάνιση. Εάν θέλετε να αποφύγετε την αυτο-σπορά, αφαιρέστε τις κεφαλές των σπόρων πριν ωριμάσουν.