Σταφύλια που έχουν παχύ δέρμα: Τύποι σταφυλιών με παχύ δέρμα

«Ω, Μπελουλά, ξεφλουδίζω ένα σταφύλι». Λέει λοιπόν ο χαρακτήρας της Mae West «Tira» στην ταινία «Δεν είμαι άγγελος». Υπάρχουν αρκετές ερμηνείες για το τι σημαίνει αυτό, αλλά αρκεί να πούμε ότι υπάρχουν πραγματικά παχύρρευστα σταφύλια και ίσως χρειαστεί να ξεφλουδίσουν. Ας μάθουμε περισσότερα για τα παχιά δέρματα σταφυλιών.

Σταφύλια με παχύ δέρμα

Τα σταφύλια που έχουν παχύ δέρμα ήταν στην πραγματικότητα ο κανόνας ταυτόχρονα. Χρειάζονται πάνω από 8.000 χρόνια επιλεκτικής αναπαραγωγής για τη δημιουργία των τύπων σταφυλιών που χρησιμοποιούμε σήμερα. Οι αρχαίοι τρώγοντες σταφυλιών θα μπορούσαν πολύ καλά να είχαν κάποιον, αναμφίβολα σκλάβος ή υπηρέτης, να ξεφλουδίσουν τα παχιά σταφύλια και όχι μόνο να αφαιρέσουν την σκληρή επιδερμίδα αλλά και να αφαιρέσουν τους δυσάρεστους σπόρους.

Υπάρχουν πολλές διαφορετικές ποικιλίες σταφυλιών, μερικές καλλιεργούνται για συγκεκριμένους σκοπούς και μερικές με χρήση crossover. Τα σταφύλια που καλλιεργούνται για κρασί, για παράδειγμα, έχουν παχύτερα δέρματα από ό, τι οι βρώσιμες ποικιλίες. Τα σταφύλια του κρασιού είναι μικρότερα, συνήθως με σπόρους, και τα παχύτερα δέρματά τους είναι ένα επιθυμητό χαρακτηριστικό για τους οινοποιούς, καθώς μεγάλο μέρος του αρώματος προέρχεται από το δέρμα.

Τότε έχουμε σταφύλια μοκαδίνης. Τα σταφύλια Muscadine προέρχονται από τις νοτιοανατολικές και νότιες-κεντρικές Ηνωμένες Πολιτείες. Καλλιεργήθηκαν από τον 16ο αιώνα και προσαρμόζονται καλά σε αυτά τα ζεστά και υγρά κλίματα. Χρειάζονται επίσης λιγότερες ώρες ψύξης από άλλους τύπους σταφυλιών.

Τα σταφύλια Muscadine (μούρα) ποικίλλουν στο χρώμα και, όπως αναφέρθηκε, έχουν ένα εξαιρετικά σκληρό δέρμα. Η κατανάλωσή τους συνεπάγεται το δάγκωμα μιας τρύπας στο δέρμα και στη συνέχεια την απορρόφηση του πολτού. Όπως όλα τα σταφύλια, οι μουσκαδίνες είναι μια εξαιρετική πηγή αντιοξειδωτικών και διαιτητικών ινών, κυρίως στο σκληρό δέρμα. Έτσι, ενώ η απόρριψη του δέρματος μπορεί να είναι πιο εύγευστη, το να τρώτε μέρος είναι εξαιρετικά υγιεινό. Χρησιμοποιούνται επίσης για την παρασκευή κρασιού, χυμού και ζελέ.

Μεγάλα σταφύλια, μερικές φορές μεγαλύτερα από το ένα τέταρτο, οι μουσκαδίνες αναπτύσσονται σε χαλαρά σμήνη παρά σε τσαμπιά. Επομένως, συγκομίζονται ως μεμονωμένα μούρα και όχι ψαλιδίζουν ολόκληρα τσαμπιά. Όταν είναι ώριμα, αποπνέουν ένα πλούσιο άρωμα και γλιστρούν εύκολα από το στέλεχος.

Τα σταφύλια χωρίς σπόρους είναι επίσης πιο πιθανό να έχουν παχύ δέρμα. Λόγω της δημοφιλούς προτίμησης, οι ποικιλίες χωρίς σπόρους εκτρέφονταν από ποικιλίες όπως οι Thompson Seedless και Black Monukka. Δεν έχουν όλα τα σταφύλια χωρίς σπόρους παχιά δέρματα, αλλά μερικά, όπως το «Ποσειδώνας».