Cold Hardy Vines - Επιλέγοντας Ανθίζοντας Αμπέλια για τη Ζώνη 3

Send

Οι κρύες περιοχές του Βόρειου Ημισφαιρίου μπορούν να είναι δύσκολες περιοχές για τα φυτά, εκτός εάν είναι φυσικές. Τα εγγενή φυτά είναι προσαρμοσμένα στις θερμοκρασίες κατάψυξης, στις υπερβολικές βροχοπτώσεις και στους ανέμους που αναβλύζουν και ευδοκιμούν στις αυτόχθονες περιοχές τους. Τα κρύα ανθεκτικά αμπέλια για τη ζώνη 3 του Υπουργείου Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών βρίσκονται συχνά άγρια και σημαντικές πηγές τροφίμων και καταφυγίου για τα ζώα. Ακολουθούν ορισμένες προτάσεις για τα αμπέλια της ζώνης 3.

Ανθίζοντας αμπέλια σε κρύα κλίματα

Οι κηπουροί τείνουν να θέλουν ποικιλία στο τοπίο και είναι δελεαστικό να αγοράσετε μη γηγενείς ανθίζοντας αμπέλια το καλοκαίρι. Αλλά να είστε προσεκτικοί, αυτά τα φυτά συνήθως μειώνονται σε ετήσια κατάσταση σε ψυχρότερα κλίματα όπου η σκληρότητα του χειμώνα θα σκοτώσει τη ρίζα και το φυτό. Η καλλιέργεια ανθεκτικών ανθισμένων αμπέλων που είναι εγγενείς μπορεί να μειώσει αυτά τα απόβλητα και να ενθαρρύνει την άγρια φύση στο τοπίο.

Οι μπουκαμβίλιες, οι γιασεμί και τα αμπέλια με πάθος είναι θεαματικές προσθήκες τοπίου, αλλά μόνο αν ζείτε στη σωστή ζώνη. Τα φυτά αμπέλου της ζώνης 3 πρέπει να είναι ανθεκτικά και προσαρμόσιμα σε θερμοκρασίες από -30 έως -40 Φαρενάιτ (-34 έως -40 C.). Αυτές οι συνθήκες είναι υπερβολικά ακραίες για πολλά καλλωπιστικά ανθισμένα αμπέλια, αλλά μερικά είναι ειδικά προσαρμοσμένα ως ανθισμένα αμπέλια για τη ζώνη 3.

Το αγιόκλημα είναι ένα τέλειο αμπέλι για τη ζώνη 3. Παράγει άφθονα λουλούδια σε σχήμα τρομπέτας που αναπτύσσονται σε μούρα που τρέφονται με πουλιά και άγρια ζωή.
Το Kentucky wisteria είναι μια άλλη ανθεκτική ανθοφορία. Δεν είναι τόσο επιθετικό όσο και τα άλλα αμπέλια wisteria, αλλά παράγει τα κρεμαστά ευαίσθητα σμήνη λουλουδιών λεβάντας.
Το κομψό και άφθονο clematis είναι ένα άλλο από τα ανθισμένα αμπέλια για τη ζώνη 3. Ανάλογα με την τάξη, αυτά τα αμπέλια μπορεί να ανθίσουν από την άνοιξη έως το καλοκαίρι.
Lathyrus ochroleucus, ή κρέμα peavine, είναι εγγενές στην Αλάσκα και μπορεί να αντέξει στις συνθήκες της ζώνης 2. Λευκά άνθη εμφανίζονται όλο το καλοκαίρι.

Αμπέλια με εποχιακή αλλαγή χρώματος είναι επίσης ευπρόσδεκτες προσθήκες στον κήπο της ζώνης 3. Τα κλασικά παραδείγματα μπορεί να είναι:

Το αναρριχητικό φυτό της Βιρτζίνια έχει έγχρωμη οθόνη που ξεκινά μοβ την άνοιξη, γίνεται πράσινο το καλοκαίρι και τελειώνει με ένα χτύπημα το φθινόπωρο με κόκκινα φύλλα.
Ο κισσός της Βοστώνης είναι αυτοκόλλητος και μπορεί να φτάσει τα 50 πόδια σε μήκος. Διαθέτει τριπλά φύλλα που είναι γυαλιστερά πράσινα και γίνονται πορτοκαλί-κόκκινο το φθινόπωρο. Αυτό το αμπέλι παράγει επίσης σκούρα μπλε-μαύρα μούρα, τα οποία είναι σημαντικά τρόφιμα για τα πουλιά.
Το αμερικάνικο γλυκόπικρο απαιτεί ένα αρσενικό και θηλυκό φυτό σε κοντινή απόσταση να παράγει τα κοκκινωπά πορτοκαλιά μούρα. Είναι μια χαμηλή, αμπέλου αμπέλου με φωτεινό κίτρινο πορτοκαλί εσωτερικό. Να είστε προσεκτικοί για να πάρετε το ανατολίτικο γλυκόπικρο, το οποίο μπορεί να γίνει επεμβατικό.

Αυξανόμενα ανθεκτικά αμπέλια

Τα φυτά σε ψυχρότερα κλίματα επωφελούνται από το καλά στραγγιζόμενο έδαφος και την επικάλυψη από παχύ οργανικό στρώμα για την προστασία των ριζών. Ακόμα και ανθεκτικά φυτά όπως το αρκτικό ακτινίδιο ή η ορτανσία αναρρίχησης μπορούν να επιβιώσουν στις θερμοκρασίες της ζώνης 3 εάν φυτευτούν σε προστατευμένη τοποθεσία και παρείχαν κάποια προστασία κατά τις πιο κρύες περιόδους του χειμώνα.

Πολλά από αυτά τα αμπέλια είναι αυτοκόλλητα, αλλά για εκείνα που δεν είναι, απαιτείται στοίχημα, χορδές ή πέργκολα για να τα εμποδίσουν να περιπλανηθούν στο έδαφος.

Κλαδέψτε τα ανθισμένα αμπέλια μόνο αφού ανθίσουν, εάν είναι απαραίτητο. Τα αμπέλια Clematis έχουν ειδικές απαιτήσεις κλάδεσης ανάλογα με την τάξη, οπότε προσέξτε ποια κατηγορία έχετε.

Τα σκληρά αμπέλια θα πρέπει να ευδοκιμήσουν χωρίς ιδιαίτερη φροντίδα, καθώς είναι κατάλληλα για να γίνουν άγρια σε αυτήν την περιοχή. Η καλλιέργεια ανθεκτικών ανθισμένων αμπέλων είναι δυνατή στο κρύο της ζώνης 3 με την προϋπόθεση ότι θα επιλέξετε τα κατάλληλα φυτά για την περιοχή σας.