Τι είναι το σιτάρι Emmer: Πληροφορίες σχετικά με τα φυτά σιταριού Emmer

Σε αυτό το γράψιμο, υπάρχει μια τσάντα Doritos και μια μπανιέρα ξινή κρέμα (ναι, είναι υπέροχα μαζί!) Φωνάζοντας το όνομά μου. Ωστόσο, προσπαθώ να φάω μια πιο υγιεινή διατροφή και αναμφίβολα θα τραβήξω την πιο θρεπτική επιλογή στο ψυγείο, μια σαλάτα farro και λαχανικών, ακολουθούμενη φυσικά από μερικές μάρκες. Λοιπόν, ποια είναι τα οφέλη για την υγεία του farro και τι είναι ούτως ή άλλως; Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε περισσότερα σχετικά με το χορτάρι farro ή emmer.

Πληροφορίες για το Emmer Wheat

Νομίζατε ότι μόλις άλλαξα θέματα; Όχι, το farro είναι στην πραγματικότητα η ιταλική λέξη για τρεις ποικιλίες σπόρων κειμηλίων: einkorn, spelled και emmer σιτάρι. Αναφερόμενοι αντίστοιχα ως farro piccolo, farro grande και farro medio, έχει γίνει η λέξη για κάθε έναν από αυτούς τους τρεις κόκκους. Λοιπόν, τι ακριβώς είναι το σιτάρι emmer και ποια άλλα γεγονότα emmer σιταριού και πληροφορίες διατροφής μπορούμε να σκάψουμε;

Τι είναι το Emmer Wheat;

Έμερ (Triticum dicoccum) είναι μέλος της οικογένειας σιταριού με ετήσια χόρτα. Ένα αψημένο σιτάρι χαμηλής απόδοσης - και είναι ένα προσάρτημα σαν τρίχες - το emmer εξημερώθηκε για πρώτη φορά στην Εγγύς Ανατολή και καλλιεργήθηκε ευρέως στην αρχαιότητα.

Το Emmer είναι κέλυφος με κέλυφος, που σημαίνει ότι έχει έντονα αρώματα ή φλοιούς που περικλείουν τους κόκκους. Μόλις το σιτάρι αλώνεται, η ακίδα σιταριού χωρίζεται σε ανθέων που απαιτούν άλεση ή χτύπημα για την απελευθέρωση των κόκκων από τους φλοιούς.

Άλλα γεγονότα σιταριού Emmer

Το Emmer ονομάζεται επίσης σιτάρι αμύλου, σιτάρι ρυζιού ή όγκο δύο κόκκων. Κάποτε μια απίστευτα πολύτιμη καλλιέργεια, μέχρι πρόσφατα ο emmer είχε χάσει τη θέση του ανάμεσα σε σημαντική καλλιέργεια σιτηρών. Καλλιεργείται ακόμα στα βουνά της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Γερμανίας, της Ελβετίας, της Ρωσίας και, πιο πρόσφατα, των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου μέχρι πριν από λίγα χρόνια χρησιμοποιήθηκε κυρίως για τα ζώα.

Σήμερα, βλέπετε αποδείξεις για τη δημοτικότητα του emmer σε πολλά μενού, αν και το πιο συνηθισμένο "farro" είναι συνήθως η λέξη που βλέπετε. Γιατί λοιπόν το emmer ή το farro έγινε τόσο δημοφιλές; Από όλους τους λογαριασμούς, το farro έχει οφέλη για την υγεία για πολλούς από εμάς.

Διατροφή σίτου Emmer

Ο Έμερ ήταν μια θρεπτική καθημερινή βάση των αρχαίων Αιγυπτίων για χιλιάδες χρόνια. Ξεκίνησε πριν από χιλιάδες χρόνια και βρήκε το δρόμο του στην Ιταλία όπου εξακολουθεί να καλλιεργείται. Το Emmer είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες, πρωτεΐνες, μαγνήσιο και άλλες βιταμίνες. Είναι μια πλήρης πηγή πρωτεΐνης όταν συνδυάζεται με όσπρια, γεγονός που την καθιστά μια εξαιρετική προσθήκη σε μια χορτοφαγική διατροφή ή για όσους αναζητούν μια φυτική πηγή υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες.

Κάνει, όπως ανέφερα, ένα υπέροχο σιτάρι και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή ψωμιού ή ζυμαρικών. Είναι επίσης νόστιμο σε σούπες και ένα πλούσιο υποκατάστατο πιάτων που συνήθως χρησιμοποιούν ρύζι, όπως κάρι λαχανικών πάνω από ρύζι. Δοκιμάστε να χρησιμοποιήσετε το farro αντί για το ρύζι.

Μαζί με τους τρεις κόκκους που αναφέρονται συλλογικά ως farro (einkorn, spelled και emmer), υπάρχουν επίσης ποικιλίες κειμηλίων όπως το κόκκινο σιτάρι της Τουρκίας. Το Turkey Red μεταφέρθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες από Ρώσους και Ουκρανούς μετανάστες τον 19ο αιώνα. Κάθε ποικιλία έχει παρόμοια θρεπτικά συστατικά και μόνο ελαφρώς διαφορετικές γεύσεις. Εάν βλέπετε το farro σε ένα μενού εστιατορίου, μπορεί να έχετε κάποιο από αυτά τα δημητριακά.

Σε σύγκριση με τις σύγχρονες ποικιλίες σιταριού, οι αρχαίοι κόκκοι όπως το emmer έχουν χαμηλότερη περιεκτικότητα σε γλουτένη και υψηλότεροι σε μικροθρεπτικά συστατικά όπως τα μέταλλα και τα αντιοξειδωτικά. Τούτου λεχθέντος, περιέχουν γλουτένη, όπως και όλα τα αρχαία σιτάρια και κειμήλιο. Η γλουτένη είναι ένα σύνθετο διαφορετικών πρωτεϊνών που βρίσκονται στα σιτηρά. Ενώ μερικοί άνθρωποι που αντιδρούν στη γλουτένη στους σύγχρονους κόκκους μπορεί ή όχι να είναι ευαίσθητοι σε εκείνους των αρχαίων κόκκων, το emmer δεν είναι καλή επιλογή για όποιον είναι ευαίσθητος σε αυτές τις πρωτεΐνες. Τα άτομα με κοιλιοκάκη πρέπει να τα αποφεύγουν εντελώς.