Πληροφορίες Coralberry Shrub: Πώς να μεγαλώσετε ινδική σταφίδα

Ινδική σταφίδα, snapberry, buckleberry, wolfberry, waxberry, turkey bush - αυτά είναι μερικά από τα πολλά ονόματα με τα οποία μπορεί να καλείται εναλλακτικά ο θάμνος κοραλλιού. Λοιπόν, τι είναι τότε τα κοράλλια; Συνεχίστε να διαβάζετε για να μάθετε περισσότερα.

Τι είναι τα κοράλλια;

Θάμνος κοραλλιού (Symphoricarpos orbiculatus) είναι μέλος της οικογένειας Caprifoliaceae και είναι εγγενής σε τέτοιες περιοχές του Τέξας, ανατολικά στη Φλόριντα και τη Νέα Αγγλία και βόρεια και πάλι μέσω του Κολοράντο και της Νότιας Ντακότας. Στις αυτόχθονες περιοχές του, ο θάμνος κοραλλιού θεωρείται περισσότερο ζιζάνιο από δείγμα κήπου.

Τα φυτά κοραλλιού που αναπτύσσονται ευδοκιμούν σε άργιλο και αργιλώδη εδάφη που βρίσκονται στις υπόγειες ή σκιασμένες περιοχές του δάσους. Οι θάμνοι κοραλλιού έχουν έναν βιότοπο εξάπλωσης, ο οποίος μπορεί να είναι χρήσιμος ως μέθοδος ελέγχου της διάβρωσης.

Αυτό το θαμνώδες κάλυμμα εδάφους έχει λεπτούς αποφλοιωμένους μίσχους με πρασινωπό μπλε φύλλωμα που γίνεται κόκκινο το φθινόπωρο. Οι θάμνοι Coralberry φέρουν επίσης μωβ ροζ μούρα αυτήν τη στιγμή, και παρέχουν μια υπέροχη ποπ χρώμα κατά τους χειμερινούς μήνες, αν και όχι πηγή τροφής. Τα μούρα της ινδικής σταφίδας περιέχουν μια τοξίνη που ονομάζεται σαπωνίνη, η οποία βρίσκεται επίσης στο Digitalis (foxglove) και μπορεί να είναι επιβλαβής για τα μικρά ζώα ή ακόμα και τους ανθρώπους. Το πυκνό άλσος των φυτών κοραλλιού, ωστόσο, παρέχει χώρους φωλιάσματος για πολλά τρωκτικά, μικρά θηλαστικά και πτηνά και τα άνθη του συχνάζουν από πεταλούδες και σκώρους.

Η ήπια τοξίνη των θάμνων κοραλλιού έχει επίσης ήπιες κατασταλτικές ιδιότητες και, ως εκ τούτου, τα μούρα έχουν συλλεχθεί από ιθαγενείς Αμερικανούς και έχουν χρησιμοποιηθεί ως θεραπεία για τον πόνο στα μάτια. Οι αποξηραμένες ρίζες, που ονομάζονται παπούτσια του διαβόλου, έχουν χρησιμοποιηθεί από τους αυτόχθονες πληθυσμούς ως μέθοδο αναισθητοποίησης των ψαριών και διευκόλυνσης της αλίευσης.

Πώς να μεγαλώσετε ινδικές σταφίδες

Η καλλιέργεια φυτών κοραλλιού είναι ελκυστική για την άγρια ​​φύση και μια εξαιρετική κάλυψη εδάφους που θα συγκρατήσει ανησυχίες για τη διάβρωση και είναι ανθεκτική στη ζώνη ανθεκτικότητας των φυτών USDA 3. Η φροντίδα των κοραλλιογενών συμβουλεύει επίσης να φυτέψετε μερικώς έως τον πλήρη ήλιο και να αποφύγετε βαριά πηλό ή ξηρότερα εδάφη ασβέστης, τα οποία μπορεί προκαλούν ωίδιο στο φυτό.

Η κοπή του θάμνου των κοραλλιογενών στο έδαφος το χειμώνα θα ενθαρρύνει την παχύτερη, πιο έντονη ανάπτυξη των φυτών καθώς και τον έλεγχο διαφόρων τύπων μυκήτων που μπορεί να μολύνουν τα φυτά. Το σοβαρό κλάδεμα θα βοηθήσει επίσης να εξευρεθεί η φυσική του συνήθεια εξάπλωσης, η οποία επιτυγχάνεται μέσω υπόγειων στελεχών.

Αυτός ο φυλλοβόλος θάμνος μήκους 2 έως 6 ποδιών (0,61 έως 1,2 μ.) Καλλιεργείται από το 1727 με αρκετές ποικιλίες που έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, όπως συμπαγείς συνήθειες ανάπτυξης ή ποικίλο φύλλωμα. Κάθε θάμνος κοραλλιού θα απλωθεί τουλάχιστον 2 πόδια (61 εκ.), Οπότε λάβετε υπόψη αυτό κατά τη φύτευση.

Άλλες πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο καλλιέργειας ινδικών σταφίδων υποδηλώνει την ανοχή της σε υψηλή θερμότητα και μεσαίες ποσότητες άρδευσης και την προτίμησή της για ουδέτερο προς αλκαλικό έδαφος. Η φροντίδα των κοραλλιογενών στη σωστή ζώνη USDA είναι αρκετά απλή και θα σας δώσει χρώμα άνοιξη από το πρασινωπό λευκό έως το ροζ άνθη και το φθινόπωρο με τα μούρα μεγέθους bb με αποχρώσεις φούξια.