Θεραπεία με μαλακό σάπιο γλυκοπατάτας: Έλεγχος βακτηριακών μαλακών σαπιών φυτών γλυκοπατάτας

Οι γλυκοπατάτες είναι ευαίσθητες σε διάφορες ασθένειες, μεταξύ των οποίων είναι η βακτηριακή μαλακή σήψη της γλυκοπατάτας. Η μαλακή σήψη της γλυκοπατάτας προκαλείται από το βακτήριο Erwinia χρυσάνθεμο. Σάπια μπορεί να συμβεί είτε όταν μεγαλώνετε στον κήπο είτε κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης. Αναφέρεται επίσης ως βακτηριακό στέλεχος γλυκοπατάτας και σήψη ρίζας, η βακτηριακή σήψη γλυκοπατάτας προτιμάται από υψηλές θερμοκρασίες σε συνδυασμό με υψηλή υγρασία. Το ακόλουθο άρθρο περιέχει πληροφορίες σχετικά με τον εντοπισμό των συμπτωμάτων της μαλακής σήψης της γλυκοπατάτας και τον τρόπο ελέγχου της νόσου.

Συμπτώματα βακτηριακού μίσχου γλυκοπατάτας και σήψης ρίζας

Όπως υποδηλώνει το όνομα, το βακτήριο, Ε. Χρυσάνθεμη, έχει ως αποτέλεσμα τη σήψη τόσο του κονδύλου όσο και του ριζικού συστήματος γλυκοπατάτας. Ενώ μπορεί να συμβεί σήψη κατά τη διάρκεια της καλλιέργειας, η λοίμωξη είναι πιο συχνή σε αποθηκευμένες γλυκοπατάτες.

Στον κήπο, τα συμπτώματα φυλλώματος εμφανίζονται ως μαύρες, νεκρωτικές, αλλοιώσεις με νερό. Τα στελέχη προσβάλλονται επίσης από σκούρες καφέ έως μαύρες αλλοιώσεις μαζί με σκούρες ραβδώσεις που φαίνονται στον αγγειακό ιστό. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, ο μίσχος γίνεται υδαρής και καταρρέει, γεγονός που προκαλεί μαραίωση των άκρων των αμπέλων. Περιστασιακά, ολόκληρο το φυτό πεθαίνει, αλλά πιο συχνά, ένα ή δύο αμπέλια καταρρέουν.

Οι βλάβες ή η σήψη στη ρίζα εντοπίζονται συχνότερα κατά την αποθήκευση. Οι ρίζες που προσβάλλονται από βακτηριακή μαλακή σήψη της γλυκοπατάτας γίνονται ανοιχτό καφέ χρώμα και υδατώδεις συνοδευόμενες από βλάβες με χαρακτηριστικό σκούρο καφέ περιθώριο. Κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης, ορισμένες ρίζες μπορεί να φαίνονται ανέγγιχτες από την ασθένεια μέχρι να κοπούν όπου η αποσύνθεση γίνεται εμφανής. Οι μολυσμένες ρίζες ραβδώνονται με μαύρο και γίνονται μαλακές, υγρές και σάπιες.

Βακτηριακός έλεγχος σάπας γλυκοπατάτας

Η σήψη της γλυκοπατάτας εισάγεται μέσω τραυμάτων, οπότε η ελαχιστοποίηση του τραυματισμού των ριζών θα συμβάλει στη μείωση της επίπτωσης της νόσου. Χειριστείτε τις γλυκοπατάτες προσεκτικά καθώς συλλέγονται και αποθηκεύονται και δουλεύετε απαλά γύρω τους όταν βοτάρετε ή παρόμοια. Το τραύμα μπορεί να προκληθεί με μηχανικά μέσα αλλά και από τη διατροφή των εντόμων, οπότε ο έλεγχος των εντόμων θα βοηθήσει επίσης στον έλεγχο της εξάπλωσης της νόσου.

Επίσης, ορισμένες ποικιλίες γλυκοπατάτας είναι πιο ευαίσθητες στην ασθένεια. Για παράδειγμα, το "Beauregard" είναι πολύ ευαίσθητο στη σήψη των ριζών. Χρησιμοποιήστε ποικιλίες με ανοχή στη βακτηριακή σήψη της γλυκοπατάτας και επιλέξτε μόνο πιστοποιημένα πολλαπλασιαστικά υλικά χωρίς ασθένειες. Για μεταφύτευση, χρησιμοποιήστε μόνο αμπέλια που έχουν κοπεί πάνω από την επιφάνεια του εδάφους.

Τέλος, αφαιρέστε αμέσως και καταστρέψτε τυχόν μολυσμένες ρίζες που βρέθηκαν κατά την αποθήκευση για να αποτρέψετε την εξάπλωση της σήψης γλυκοπατάτας.