Παρασιτικός προσδιορισμός σφήκας: Πώς να βρείτε τις προνύμφες και τα αυγά της παρασιτικής σφήκας

Αν σας αρέσουν οι περισσότεροι άνθρωποι, η ιδέα κάθε τύπου σφήκας μπορεί να θέσει τα νεύρα σας στην άκρη. Ωστόσο, δεν είναι όλες οι σφήκες τρομακτικές, τσιγκούνες. Στην πραγματικότητα, όλοι πρέπει να ενθαρρύνουμε την παρουσία παρασιτικών σφηκών στους κήπους. Οι παρασιτικές σφήκες, οι οποίες δεν ενδιαφέρονται λιγότερο για να ενοχλούν τους ανθρώπους, περνούν μεγάλο μέρος της ζωής τους δουλεύοντας σκληρά, είτε εντός είτε εκτός του σώματος ενός εντόμου ξενιστή.

Παρασιτικές σφήκες παρασιτίζουν διαφορετικά παράσιτα κήπου ανάλογα με το είδος. Αυτοί οι καλοί κήποι μπορούν να βοηθήσουν στον έλεγχο:

• Αφίδες
• Κλίμακα
• Φύλλα
• Κάμπιες
• Κατσαρίδες
• Μύγες
• Σκαθάρια
• Λευκές μύγες
• Τσιμπούρια

Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε περισσότερα σχετικά με αυτά τα ευεργετικά έντομα.

Παρασιτικός προσδιορισμός σφήκας

Οι παρασιτικές σφήκες ανήκουν στην οικογένεια Hymenoptera, η οποία περιλαμβάνει φιλικές μέλισσες και εκείνες τις θυμωμένες, τσιμπήσεις. Το μέγεθος των παρασιτικών σφηκών ποικίλλει σημαντικά. Τα μεγαλύτερα είδη μπορεί να έχουν μήκος σχεδόν μια ίντσα, ενώ τα είδη που αναπτύσσονται εντός του αυγού ενός εντόμου ξενιστή τείνουν να είναι μικροσκοπικά.

Όσον αφορά τον εντοπισμό παρασιτικών σφηκών, τα πράγματα γίνονται περίπλοκα. Ωστόσο, όπως και άλλες σφήκες, οι παρασιτικές σφήκες έχουν την εμφάνιση μιας «μέσης», που είναι στην πραγματικότητα η συστολή μεταξύ της κοιλιάς και του θώρακα του εντόμου. Οι περισσότεροι ενήλικες έχουν δύο ομάδες φτερών, αν και μερικοί μπορεί να είναι χωρίς φτερά στο στάδιο των ενηλίκων.

Οι κεραίες τους μπορεί επίσης να ποικίλλουν και μπορεί να είναι μικρές ή μεγάλες. Χρώμα? Και πάλι, δεν υπάρχει καμία απάντηση, καθώς οι παρασιτικές σφήκες μπορεί να είναι καφέ, μαύρο ή μεταλλικό πράσινο ή μπλε. Ορισμένα φέρουν έντονες πορτοκαλί ή κίτρινες ρίγες.

Κύκλος ζωής των παρασιτικών σφηκών

Υπάρχουν πολλοί τύποι παρασιτικών σφηκών σε κήπους και μερικοί έχουν εξαιρετικά περίπλοκους και ενδιαφέρουσες κύκλους ζωής. Για παράδειγμα, ορισμένα είδη μπορούν να αναπαραχθούν χωρίς τη βοήθεια αρσενικών σφηκών, που προφανώς δεν υπάρχουν καν. η γυναίκα είναι σε θέση να τα κάνει μόνη της χωρίς ζευγάρωμα.

Ορισμένα είδη παράγουν αρκετές γενιές απογόνων σε μία μόνο εποχή, ενώ άλλα χρειάζονται περισσότερο από ένα χρόνο για να αναπτύξουν έναν μόνο ενήλικα.

Έτσι, ο κύκλος ζωής των παρασιτικών σφηκών είναι κάτι που μπορεί να θέλετε να ερευνήσετε μόνοι σας, καθώς το θέμα είναι πέρα ​​από το πεδίο αυτού του άρθρου. Ωστόσο, μπορούμε να πούμε ότι, γενικά, οι παρασιτικές σφήκες προχωρούν μέσω ενός πλήρους κύκλου ζωής - αυγό, προνύμφες, κουτάβια και ενήλικες.

Παρασιτικά αυγά σφήκας

Όλες οι θηλυκές παρασιτικές σφήκες διαθέτουν ένα όργανο που ονομάζεται ωοθηκός, που βρίσκεται στην άκρη της κοιλιάς. Αυτή η μακρά δομή επιτρέπει στις σφήκες να εναποθέτουν παρασιτικά αυγά σφήκας μέσα σε έντομα ξενιστή, ακόμη και όταν οι ξενιστές είναι κρυμμένοι μέσα σε φλοιό δέντρων ή κουκούλια.

Τα περισσότερα αυγά περιέχουν μια μόνο προνύμφη, αλλά ορισμένα είδη παράγουν πολλαπλές παρασιτικές προνύμφες σφήκας μέσα σε ένα μόνο αυγό.

Προνύμφες παρασιτικών σφηκών

Οι παρασιτικές προνύμφες σφήκας είναι ήρωες κήπου. Ορισμένα είδη περνούν ολόκληρη την ανάπτυξή τους στο σώμα του εντόμου ξενιστή, ενώ άλλα μπορεί να είναι ενσωματωμένα στο εξωτερικό του ξενιστή (το οποίο μπορεί να βρίσκεται σε διάφορα στάδια ανάπτυξης από το αυγό έως τον ενήλικο). Ορισμένες παρασιτικές σφήκες μπορεί να ξεκινούν στο εξωτερικό του ξενιστή, βαθμιαία να εισέρχονται στο σώμα.

Τα παράσιτα του ξενιστή μπορεί να καταστούν ανενεργά πολύ γρήγορα ή μπορεί να συνεχίσουν να ζουν κανονικά για λίγο, ενώ η παρασιτική προνύμφη σφήκας αναπτύσσεται μέσα στο σώμα του. Μόλις η προνύμφη είναι σχεδόν ώριμη, ωστόσο, ο ξενιστής είναι σίγουρος. Η προνύμφη μπορεί να εξέλθει από τον ξενιστή πριν από το θηλασμό ή μπορεί να κουραστεί μέσα στο σώμα του νεκρού ξενιστή.