Ποικιλίες αγγουριών: Μάθετε για διαφορετικούς τύπους φυτών αγγουριών

Υπάρχουν βασικά δύο είδη φυτών αγγουριού, εκείνοι που τρώγονται φρέσκα (τεμαχισμένα αγγούρια) και εκείνοι που καλλιεργούνται για αποσκωρίωση. Κάτω από την ομπρέλα αυτών των δύο κοινών τύπων αγγουριών, ωστόσο, θα βρείτε πληθώρα διαφορετικών ποικιλιών κατάλληλων για τις αυξανόμενες ανάγκες σας. Μερικά μπορεί να είναι λεία ή ακανθώδη, μερικά μπορεί να έχουν πολλούς σπόρους ή πολύ λίγα, και μερικά μπορεί να είναι πιο αμπέλια σε βιότοπους ή θαμνώδη. Η εκμάθηση λίγο για τις διάφορες ποικιλίες αγγουριού θα σας βοηθήσει να αποφασίσετε ποιο είναι κατάλληλο για τις ανάγκες σας.

Αυξανόμενες απαιτήσεις για κοινούς τύπους αγγουριών

Είτε καλλιεργείτε τεμαχισμό είτε αγγούρι ποικιλιών, και οι δύο τύποι φυτών αγγουριού έχουν τις ίδιες απαιτήσεις. Τα αγγούρια ευδοκιμούν σε εύφορο, καλά στραγγιζόμενο έδαφος σε πλήρη έκθεση στον ήλιο. Αυτά τα λαχανικά ζεστής περιόδου πρέπει να φυτευτούν αφού έχει περάσει κάθε κίνδυνος παγετού στην περιοχή σας και οι θερμοκρασίες του εδάφους είναι τουλάχιστον 60-70 βαθμοί Φ. (15-21 C.).

Οι σπόροι φυτεύονται συνήθως σε λόφους με 4-5 φυτεύονται σε βάθος μιας ίντσας (2,5 εκ.). Οι λόφοι των αγγουριών πρέπει να απέχουν 3-5 πόδια (91εκ. -1,5μ.) Χωριστά σε σειρές 4-5 πόδια (1-1,5μ.) Χωριστά για τύπους αμπέλου ή διαστημικές ποικιλίες αγγουριού 3 μέτρα (91 εκ.) ανάμεσα σε λόφους και σειρές. Όταν τα φυτά έχουν μερικά φύλλα, αραιώστε το λόφο σε μόλις δύο φυτά.

Αν θέλετε να ξεκινήσετε την καλλιέργεια αγγουριού, ξεκινήστε τους σπόρους σε εσωτερικούς χώρους 2-3 εβδομάδες πριν από την πραγματική ημερομηνία φύτευσης. Μεταμοσχεύστε τα φυτά όταν έχουν τουλάχιστον δύο φύλλα, αλλά φροντίστε να τα σκληρύνετε πρώτα.

Τύποι αγγουριών

Αγγούρια τουρσί είναι συνήθως κοντύτερα από το τεμαχισμό των κούκων, μήκους 3-4 ιντσών (7,5-10 εκ.) με λεπτά δέρματα και αγκάθια. Συχνά έχουν ραβδωτό χρωματισμό δέρματος με διαβαθμίσεις από σκούρο πράσινο έως ανοιχτό πράσινο στο άκρο του άνθους. Γενικά είναι έτοιμοι για συγκομιδή νωρίτερα από τα ξαδέλφια τους σε τεμαχισμό, αλλά η συγκομιδή τους είναι μικρότερη, περίπου 7-10 ημέρες.

Τεμαχισμός αγγουριών φέρουν μακρύτερα φρούτα, περίπου 7-8 ίντσες (17,5-20 εκ.), και έχουν παχύτερα δέρματα από τις ποικιλίες τουρσί. Τις περισσότερες φορές το δέρμα τους είναι ένα ομοιόμορφο σκούρο πράσινο, αν και ορισμένες ποικιλίες έχουν χρωματισμένο χρώμα. Αποδίδουν αργότερα από τα αγγούρια, αλλά φέρουν καρπούς περισσότερο, για περίπου 4-6 εβδομάδες. Τα αγγούρια που βλέπετε στα παντοπωλεία είναι συνήθως αυτό το είδος αγγουριού. Μερικές φορές αναφέρεται ως αμερικάνικο αγγούρι σε φέτες, το παχύτερο δέρμα τους καθιστά ευκολότερη τη μεταφορά και η έλλειψη αγκάθια τους είναι πιο ελκυστική για πολλούς καταναλωτές.

Μερικοί άνθρωποι προσθέτουν μια τρίτη ταξινόμηση αγγουριού, αγγούρια κοκτέιλ. Όπως μπορεί να μαντέψατε, αυτά είναι μικρά, με λεπτόχρωμο δέρμα φρούτα που μερικές φορές ονομάζονται «αγγούρια σνακ», καθώς τρώγονται εύκολα σε λίγα, τραγανά τσιμπήματα.

Ποικιλίες αγγουριού

Μεταξύ των ποικιλιών τεμαχισμού και τουρσί, θα βρείτε ποικιλίες χωρίς σπείρες, λεπτές επιδερμίδες και ακόμη και ανδρικές.

Τα αγγούρια με κουκούτσια έχουν επιλεγεί λόγω της αδυναμίας τους να προκαλέσουν συσσώρευση αερίου, κάτι που για μερικούς ανθρώπους μπορεί να είναι εξαιρετικά άβολο. Οι κηλίδες που καλλιεργούν την αγριότητα σε μερικούς ανθρώπους έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε κουκουρβιτακίνες, ενώ οι πικρές ενώσεις βρίσκονται σε όλα τα αγγούρια - τα αγγούρια δεν αποτελούν εξαίρεση. Φαίνεται ότι οι ποικιλίες χωρίς σπόρους, με λεπτό δέρμα έχουν χαμηλότερη ποσότητα κουκουρβιτακίνης από τις αντίστοιχες τους και, ως εκ τούτου, συχνά ονομάζονται «αβοήθητοι».

Υπάρχουν πολλές ποικιλίες αγγουριού συχνά με το όνομά τους αναφορά στην περιοχή του κόσμου που συνήθως καλλιεργούνται.

• Ένας από τους πιο συνηθισμένους τύπους αγγουριών είναι το Αγγλικό ή ευρωπαϊκό αγγούρι. Αυτοί οι κούπες είναι σχεδόν χωρίς σπόρους, με λεπτό δέρμα χωρίς αγκάθια και μήκος (1-2 πόδια σε μήκος) (30-61 cm.). Διατίθενται στο εμπόριο ως αγγούρια «burpless» και έχουν ήπια γεύση σε σύγκριση με πολλούς άλλους τύπους. Επειδή καλλιεργούνται σε θερμά σπίτια, τείνουν επίσης να είναι πιο ακριβά.
• Αρμενικά αγγούρια, επίσης ονομάζεται snakemelon ή φίδι αγγούρι, έχουν πολύ μακριά, στριμμένα φρούτα με σκούρο πράσινο, λεπτό δέρμα και ανοιχτό πράσινο ρίγες το μήκος του φρούτου - που γίνεται κίτρινο και αρωματικό καθώς ωριμάζει και έχει ήπια γεύση.
• Κιούρι, ή Ιαπωνικά αγγούρια, είναι λεπτό, σκούρο πράσινο με μικρά χτυπήματα και λεπτά δέρματα. Είναι τραγανό και γλυκό με μικροσκοπικούς σπόρους. Τους μεγάλωσα πέρυσι και τους συνιστούσα ανεπιφύλακτα. Ήταν το πιο νόστιμο αγγούρι που είχα ποτέ και απέφερε καρπούς για εβδομάδες. Αυτή η ποικιλία ταιριάζει καλύτερα όταν σχηματίζεται καμβά ή αλλιώς κάθετα. Τα ιαπωνικά αγγούρια είναι επίσης ποικιλίες «burpless».
• Αγγούρια Kirby είναι πιο συχνά από ό, τι δεν αγοράζετε ως τουρσί που πωλούνται στο εμπόριο. Αυτά τα αγγούρια είναι συνήθως χωρίς κερί και είναι τραγανό, λεπτό δέρμα με μικροσκοπικούς ασήμαντους σπόρους.
• Αγγούρια λεμονιού είναι όπως υποδηλώνει το όνομα, το μέγεθος ενός λεμονιού με ανοιχτόχρωμο δέρμα λεμονιού. Καθώς αυτή η ποικιλία ωριμάζει, το δέρμα γίνεται χρυσοκίτρινο με φρούτα που είναι γλυκά και τραγανά.
• Περσικά (Sfran) αγγούρια είναι παρόμοια με τα αμερικανικά αγγούρια σε φέτες αλλά λίγο πιο σύντομα και πιο συμπαγή. Αυτά τα cukes είναι ζουμερά και τραγανά. Τα περσικά αγγούρια είναι αρκετά ανθεκτικά για να αντέχουν στη ζέστη και είναι υπέροχα πετιέται σε τηγανητό.